Flavius Theodosius, solid wybity w latach 441-450 w mennicy w Konstantynopolu. Na awersie znajduje się popiersie cesarza w zbroi i hełmie na wprost oraz tytulatura DN THEODOSIVS PF AVG. Na rewersie przedstawiono Konstantynopolis zwróconą w lewo, siedzącą na tronie oraz trzymającą włócznię i jabłko królewskie, u jej boku tarcza, w lewym polu gwiazda, w odcinku COMOB oraz legenda IMP XXXXII COS XVII P P. Na okres panowania Teodozjusza II przypadły liczne najazdy barbarzyńców na tereny podzielonego Cesarstwa Rzymskiego. Teodozjusz zasłynął przeprowadzeniem kodyfikacji prawa, której owocem stał się tzw. Codex Theodosianus ogłoszony w 438 r.n.e. oraz wzmocnieniem obrony Konstantynopola budową drugiej linii murów, zwanych Murami Todozjańskimi. Ponadto najprawdopodobniej z inicjatywy bliskiego współpracownika władcy, eunucha Chryzafiusza oraz za wiedzą samego cesarza, w 449 r. został zorganizowany spisek na życie Attyli. W sprawę został wtajemniczony przebywający z misją dyplomatyczną w Konstantynopolu Edekon, wódz Skirów. W zamian za śmierć Attyli, miał otrzymać kwotę pięćdziesięciu funtów złota tj. około 16 kilogramów kruszcy (3600 solidów). Cesarskie poselstwo wysłane do obozu Hunów, zabrało ze sobą zapłatę. Spisek został jednak ujawniony Attyli najprawdopodobniej przez samego Edekona, a złoto skonfiskowano. Attyla, który szykował się do najazdu na Cesarstwo Zachodnie, bronione przez Aecjusza, poprzestał na wrogim przyjęciu poselstwa oraz na wymuszeniu od Konstantynopola dodatkowego okupu, w kwocie kolejnych pięćdziesięciu funtów złota, w zamian za uwolnienie jednego z członków cesarskiej świty Bigilasa. Moneta przedstawiona na zdjęciu ma średnica 21 mm, waga 4.26 g, RIC 292.