TPZN - Forum numizmatyczne
Antyk i Średniowiecze => Starożytny Rzym => Wątek zaczęty przez: jmizera w 03 Marca 2019, 15:50:56
-
Wiem, że w kolekcjonerstwie pieniądze są rzeczą względną, szczególnie gdy mamy już ustalony profil tego co chcemy zbierać, kupujemy piękne monety, które często są przepłacone ale w końcu nasze. :)
Chciałbym jednak poruszyć wątek budżetu jaki mamy i czy za jego pomocą, z biegiem czasu możemy zbudować piękne kolekcje.
Ja, dla przykładu jestem początkującym miłośnikiem antyku. Niedawno zabrałem się za czyszczenie i klasyfikację tego co mam, a co kupiłem kiedyś w lotach na Allegro. Ostatnio strzelam też w aukcjach, bo stwierdziłem że lepiej kupić coś, na czym widać rysunek i legendę, niż przebierać w dziesiątkach monet, z których niewiele wynika. Jest tylko jeden problem ... kasa.
Czy z budżetem około 150 zł miesięcznie, mogę zbudować fajną kolekcję monet cieszących oko i w poprawnych stanach zachowania, z których mogę się uczyć historii ?
Zainteresowałem się w szczególności mennictwem Konstantynów, bo są w miarę tanie, dostępne i jest ich mnogość.
Chciałbym poznać wasze opinie, może przykłady doświadczeń z czasów młodości, albo podpowiedź co do profilu kolekcji. Widzę że macie w zbiorach cudowne monety, o których, z racji tego że startuję w niższej lidze, mogę tylko pomarzyć ... :)
Pozdrawiam i zapraszam do dyskusji.
-
Temat jest trudny, gdyż nie da się odpowiedzieć konkretnie na postawione pytanie, ale spróbuję, choć nie zajmuję się antykiem. Budżet 150 zł miesięcznie jest skromny i może spowodować chęć nabywania byle czego, byle tanio. Za to budżet 1800 zł rocznie, to już jest pokaźna suma. Chcę przez to powiedzieć, by oszczędzać pieniądze i kupować porządnie zachowane monety. Owszem, można zacząć od tańszych, ale w dobrych stanach i zamiast rzucać się na wszystko, być selektywnym. Obserwować rynek, szukać okazji, jednocześnie nabywając doświadczenia w rozpoznawaniu tych okazji i odróżnianiu od falsów. Jak wiemy wartość numizmatu zależy od jego atrakcyjności dla potencjalnych nabywców, a to przekłada się na postrzeganą rzadkość i atrakcyjność estetyczną. Rozpoczynając kolekcję skupiłbym się raczej na estetyce, stanie zachowania. Populares w stanie menniczym cieszy równie jak rzadkość. Piszę to, gdyż zacząłem tak samo, jak Pan opisuje. Kupowałem loty i grzebałem w nich z nadzieją na coś lepszego. Nie powiem, dało mi to radość, ale rozmieniałem się na drobne i traciłem pieniądze, które teraz wydałbym inaczej.
-
Pytanie, co to jest kolekcja? :-) Czy wystarczy np. 10 monet z nośnym tłem historycznym? Któryś z kolegów powiedział kiedyś, że nasz zbiór jest wart tyle, ile potrafimy o nich opowiedzieć. W związku z tym na początku - skoro przeszedł już Pan etap wycieruchów z lotów - skupił bym się na literaturze. Obecnie, dzięki internetowi, sporo podstawowych pozycji można znaleźć w sieci w postaci pdf-ów. Po przeglądnięciu łatwiej będzie podjąć decyzję, co zbierać i co w ogóle w dużym przybliżeniu jest możliwe do zebrania.
A jeśli chodzi o kwoty, to 100-150 zł na miesiąc spokojnie wystarczy na jedną - dwie naprawdę ciekawe monety antyczne.
-
A i Pupiena za 150 zł można wyłowić.Moneta z mojego avatara to wydatek 50 zł.Trzeba tylko polować.
-
Nie mając pojęcia o antycznej numizmatyce, podzielam przytoczone wyżej uniwersalne prawdy, że przy niskim budżecie należy oszczędzać aby w sezonach aukcyjnych dysponować większą kwotą. Do tego oczywiście należy kupować selektywnie i rozwagą. Najważniejsza wydaje mi się jednak rada wynikające ze stwierdzenia, że kolekcja warta jest tyle ile można o niej opowiedzieć. Dlatego uważam, że przy niskim budżecie trzeba sobie wymyślić jakiś niszowy i mocno wyspecjalizowany temat. Jeśli poprze Pan to wnikliwymi własnymi badaniami tematu jestem przekonany, że każdy spojrzy na Pański zbiór z uznaniem.
-
Z doświadczenia powiem ze jedna moneta w dobrym stanie będzie bliższa Pana sercu niż zbiór w kiepskim. Sam dostrzegam teraz kilka monet u siebie które bym teraz nie kupił. Nie chodzi tu oczywiście o szukanie I stanu. Ja skupiam sie na czytelnych legendach i wizerunkach. Czsto wyłapuje monety które sporo osób odrzuca. Np. Z dziurą, niewielkie pęknięcia czy z śladem po zawieszce. Nie są to dobre wybory dla osób które chcą zbudować cenną kolekcje ale za to dają możliwość pobawienia sie wizerunkiem czy legenda. No i tak jak koledzy radze oszczędzać na 2-3 monety w roku.
-
Podepnę się pod wypowiedzi wyżej zamieszczone. Mnie samego antyk urzekł z jakieś 2 lata temu,szybka reorganizacja kolekcji i obecnie jestem zadowolony.Podobnie jak koledzy w forum wychodzę z założenia że lepiej odlłożyc i kupić "konkreta" niż zapychać i tworzyc kolekcje monetami w słabych stanach z których Pan będzie potem niezadowolony. Co zbierać to musi Pan sam sobie odpowiedzieć,w końcu to Pan będzie cenzorem swojej kolekcji. W każdym temacie znajdują sie popularesy mniej lub bardziej dostępne finansowo oraz pozycje z wyższej półki na które trzeba już pokaźne sumy uzbierać. Tym samym proponuję zawężyć temat do 1 władcy i nominału. Gwarantuję że i tak będzie to temat rzeka z niekączącymi się walorami.
Pozdrawiam Maciej
-
A ja niepolitycznie stwierdzę, że w wypowiedziach przedmówców więcej dobrego serca i manier, niż prawdy.
Wiedza jest bardzo ważna...
Profil kolekcji jest ważny...
Ale bez pieniędzy nie mają żadnego znaczenia.
Za 150 złotych miesięcznie można skromnie poszerzać kolekcję, a nie ją stworzyć.
Piszę to właśnie z perspektywy osoby, która jest na etapie tworzenia kolekcji.
Dwie czy trzy monety rocznie kolekcji nie stworzą. Tak, tak, wiem...Ziarnko do ziarnka...
Otóż nie.
Budowanie kolekcji od zera to abstrakcja- i to głównie w kontekście tak hołubionej tutaj wiedzy. Wiedza numizmatyczna nie istnieje jako czysta abstrakcja i jest ściśle połączona z fizycznym obyciem z monetami. A do takiego obycia trzeba mieć materiał.
Więc proponuję hipotezę roboczą, że owszem, za 150 miesięcznie można rozbudowywać kolekcję, ale na dzień dobry trzeba się zaprzeć i wyłożyć co najmniej tysiąc w ramach biletu wstępu do grona kolekcjonerów.
No chyba że mówimy o dwuzłotówkach NG.
Ale mam nadzieję, że nie
-
Dwie czy trzy monety rocznie kolekcji nie stworzą. Tak, tak, wiem...Ziarnko do ziarnka...
Zależy, ile monet dla Pana to zbiór. Mówimy o antyku i dwóch monetach miesięcznie, nie rocznie. 150 zł spokojnie na to wystarczy.
-
świetna inauguracja specjalizowanego zbioru monet.
No właśnie do koncepcji wyspecjalizowania się od pierwszej monety też mam zastrzeżenia.
Który z Panów specjalizuje się w temacie, od którego zaczynał przygodę z numizmatyką?
Czy to jednak nie jest tak, że trzeba podreptać różnymi ścieżkami i dopiero po pewnym czasie trafić na tę jedną jedyną?
-
A ja niepolitycznie stwierdzę, że w wypowiedziach przedmówców więcej dobrego serca i manier, niż prawdy.
Wiedza jest bardzo ważna...
Profil kolekcji jest ważny...
Ale bez pieniędzy nie mają żadnego znaczenia.
Za 150 złotych miesięcznie można skromnie poszerzać kolekcję, a nie ją stworzyć.
Piszę to właśnie z perspektywy osoby, która jest na etapie tworzenia kolekcji.
Dwie czy trzy monety rocznie kolekcji nie stworzą. Tak, tak, wiem...Ziarnko do ziarnka...
Otóż nie.
Budowanie kolekcji od zera to abstrakcja- i to głównie w kontekście tak hołubionej tutaj wiedzy. Wiedza numizmatyczna nie istnieje jako czysta abstrakcja i jest ściśle połączona z fizycznym obyciem z monetami. A do takiego obycia trzeba mieć materiał.
Więc proponuję hipotezę roboczą, że owszem, za 150 miesięcznie można rozbudowywać kolekcję, ale na dzień dobry trzeba się zaprzeć i wyłożyć co najmniej tysiąc w ramach biletu wstępu do grona kolekcjonerów (...)
Chociaż nie z wszystkimi tezami przywołanymi powyżej się zgadzam (jak chociażby z tą, że do „obycia z monetami” potrzeba „mieć materiał”; wystarczy bowiem go studiować, a nie posiadać – jest wszak sporo znamienitych numizmatyków, świetnie obytych z monetami, który nie kolekcjonują monet i nie posiadają osobiście żadnej; nie zgadzam się też np. z tezą, że wiedza ani profil kolekcji „nie mają znaczenia bez pieniędzy” itp.), podzielam ogólne spostrzeżenie, że w wypowiedziach przedmówców „więcej dobrego serca i manier, niż prawdy”.
Moim zdaniem nawet bardzo zaawansowany kolekcjoner, który już dawno zapłacił swoje frycowe (w postaci chociażby przepłaconych zakupów mało interesujących walorów, falsów, czy też „okazji” w postaci popularesów w bardzo słabych stanach zachowania itd.) i który już dawno zgromadził i przeanalizował literaturę na temat interesującego go mennictwa (co w wielu przypadkach też sporo kosztuje, bo jednak nie wszystko jest dostępne w internecie w formie darmowych skanów, a publikacje numizmatyczne, zwłaszcza zagraniczne, są – jak wiadomo – bardzo drogie) miałby ogromny problem ze zbudowaniem „fajnej kolekcji monet cieszących oko i w poprawnych stanach zachowania, z których można się uczyć historii” za jedynie 150 zł miesięcznie. A co dopiero początkujący kolekcjoner, który nawet jeszcze nie wie dokładnie co chce zbierać i dlaczego i który prawdopodobnie popełni jeszcze wiele (kosztownych) błędów zanim zdobędzie niezbędne doświadczenie?
Nie twierdzę, że przy kwocie 150 zł miesięcznie zbudowanie ciekawej i wartościowej kolekcji numizmatycznej jest absolutnie niemożliwe, ale jest to zadanie naprawdę trudne, które wymaga ogromnego zaangażowania czasowego, wytrwałości, cierpliwości i samodyscypliny, a przede wszystkim znalezienia sobie jakiejś niszy, a następnie zdobycia dużej wiedzy na jej temat, pilnując się przez cały ten długi okres czasu, aby w tzw. „międzyczasie” nie roztrwonić środków na mniej lub bardziej przypadkowe okazy.
Podsumowując, większość przedmówców dała założycielowi wątku słuszne i wartościowe rady, z którymi się w pełni zgadzam (lepiej kupować rzadziej, ale ciekawsze i lepiej zachowane egzemplarze, lepiej najpierw zainwestować w literaturę itd.). Wydaje mi się jednak, że zapomniano dodać, że konsekwentne stosowanie wszystkich tych rad jednocześnie przez długi (czytaj wieloletni) okres czasu to duże wyzwanie, bo ostatecznie kwota 150 zł miesięcznie to - bez zbędnej politycznej poprawności - naprawdę skromna kwota, gdy ma się na celu zbudowanie fajnej i wartościowej kolekcji monet „z której można nauczyć się historii”.
-
Zależy, ile monet dla Pana to zbiór. Mówimy o antyku i dwóch monetach miesięcznie, nie rocznie. 150 zł spokojnie na to wystarczy.
Tak więc można. Aczkolwiek nikt tutaj chyba nie zamierza dowodzić, że pieniądze w ogóle nie mają znaczenia. Niemniej te ~2000 złotych rocznie, to może być 10 naprawdę ciekawych monet. A za 5 lat = 50. Co przy specjalizowanym zbiorze może być kolekcją niepowtarzalną, pouczającą, a nawet wartościową naukowo.
Jeszcze a propos prawdziwych (a nie pozornych) okazji w numizmatyce, do jakich zaliczam zdobycie naprawdę ciekawej i rzadkiej monety antycznej w dobrym stanie zachowania poniżej kwoty 100 zł. Otóż takie okazje faktycznie się zdarzają, ale po pierwsze, nie aż tak znowu często jakbyśmy sobie tego życzyli, zwłaszcza przy mocno zawężonym profilu kolekcji (co wydaje się koniecznością przy budżecie miesięcznym w wysokości zaledwie 150 zł), a kolekcja żeby zasługiwała na swoje miano musi mieć pewne gabaryty, bo kilka zaledwie egzemplarzy jeszcze kolekcji nie tworzy, a po drugie, potrzeba wiele doświadczenia (którego zdobywanie w praktyce z reguły wymaga także istotnych nakładów finansowych), zanim człowiek nauczy się odróżniać prawdziwe okazje od tych pozornych.
-
Odnoszę wrażenie że dla niektórych ciekawa kolekcja musi się składać z niebagatelnych okazów za co przyjdzie zapłacić kosmiczne kwoty co daje naszemu koledze marne szanse na zbudowanie "fajnej" kolekcji. W pełni zgadzam sie z Panem Lechem że przy kwocie około 2 tysiecy rocznie można już stworzyć dobrą kolekcję która będzie narastała z biegiem lat. Wszystko opiera się o wykładnię dobrej kolekcji. Czy przykładowo dla naszego kolegi 50 popularesów w ładnych stanach będzie spełniało jego oczekiwania.Śmiem twierdzić że taki zbiór już będzie robił wrażenie mimo że nie będzie tam wygórowanych walorów.Kolekcjoner który ładuje grubą kase i posiadający setki monet prezentuje inny pułap i być może dla niego taki zbiorek nie bedzie niczym znaczącym.
Pozdrawiam Maciej
-
A ja niepolitycznie stwierdzę, że w wypowiedziach przedmówców więcej dobrego serca i manier, niż prawdy.
Wiedza jest bardzo ważna...
Profil kolekcji jest ważny...
Ale bez pieniędzy nie mają żadnego znaczenia.
Za 150 złotych miesięcznie można skromnie poszerzać kolekcję, a nie ją stworzyć.
(...)
Jednak się z Kolegą nie zgodzę. Są wąskie dziedziny numizmatyki, gdzie nawet przy skromnym budżecie 150 zł można stworzyć imponującą kolekcję. P. Lech Stępniewski podał kilka możliwości z zakresu monet rzymskich. Ja podam przykład z zupełnie innej beczki. Jestem właśnie świeżo po lekturze artykułu R. Gorzkowskiego na temat żetonów dominialnych z kontrmarkami (Pokwitowania i płacidła w formie punc umieszczanych na wytartych monetach, [w:] Reminiscencje numizmatyczne. Materiały z sympozjów numizmatycznych w Praszce oraz spotkań miłośników pieniądza zastępczego w Bardzie, Praszka 2018, red. A. Musiał, Z. Szczerbik, K. J. Waluś). Jest to tak specyficzna gałąź numizmatyki, że zbiór liczący kilkanaście, czy dwadzieścia kilka egzemplarzy to jest już poważna i zaawansowana kolekcja. Ceny takich wytartych, wycofanych z obiegu monet z nabitą puncą oscylują w granicach stu kilkudziesięciu - dwustu kilkudziesięciu złotych. No, czasami trafi się "petarda" za 900 zł. Ale nawet przy budżecie 150 zł można się na to przygotować. Zwłaszcza, że tych 150 złotych nie da się wykorzystać każdego miesiąca.
Inna sprawa to wybór takiej wąskiej gałęzi. Nie od razu wiadomo, jakiego bakcyla człowiek złapie. Ale też - jak zauważyłem - rady Kolegów szły w tym kierunku aby najpierw więcej czytać niż kupować.
-
Jednak się z Kolegą nie zgodzę. Są wąskie dziedziny numizmatyki, gdzie nawet przy skromnym budżecie 150 zł można stworzyć imponującą kolekcję.
Panowie o teorii, ja o realnym życiu.
Założenie, że świeży kolekcjoner będzie świadomie budował skrajnie wyspecjalizowaną kolekcję od pierwszej monety jest mocno iluzoryczne.
W praktyce trzeba- no po prostu trzeba- przejść przez okres mocnych wahań numizmatycznych upodobań, następnie biegunki pomysłów. W procesie zapadania na chorobę zwaną 'kolekcjonerstwem' trudno nie przejść także etapu łapania okazji, które finalnie okażą się wtopami; nabycie jakiegoś bezwartościowego falsa też dobrze zrobi, a samodzielne rozpoznanie takiego falsa mocno po fakcie daje taką satysfakcję, że człowiek macha ręką na utopione kilkadziesiąt złotych. Albo i kilkaset.
Panowie sobie gdybacie w paradygmacie 'jak ja teraz budowałbym kolekcję'.
A Autor wątku raczej nie ma doświadczenia kolekcjonerskiego i musi przejść to wszystko co opisałem- i jeszcze sporo więcej, czego nie opisałem.
Ergo: zanim się rozpocznie tworzenie właściwej kolekcji, trzeba przepuścić przez paluchy dobrą garść monet, które na dłuższą metę okażą się zbędne; doraźnie jednak bardzo potrzebne dla znalezienia własnej drogi.
-
Moim zdaniem 150 zł zakładając kolekcjonowanie małych brązów jest ok pozwala kupić jedną 2 monety przy zawężeniu kolekcji do np jednego władcy i jednej mennicy ja zbieram sole z Ticinum VI i VII tom RIC i ciekawa moneta trafia się raz na miesiąc dwa (na początku więcej bo kupowałem popularne warianty) większy problem jest z zachowaniem jakości bo jeśli pojawi się wariant którego jeszcze nie posiadam mimo że w słabym stanie to i tak pewnie go kupię ;)
-
fora kolekcjonerskie to też niesamowity handicap dla początkujących - mają niemal natychmiastowy dostęp do kilkunastu-kilkudziesięciu bardziej doświadczonych zbieraczy. Proszę pomyśleć, jaka różnica w porównaniu z tym, jak to drzewiej bywało: nawet gdy mieszkało się w dużym mieście i należało do jakiegoś koła numizmatycznego.
Oj były koła wtajemniczeń mniejszych i większych, były... W Krakowie pod Halą Targową stało takie towarzystwo wzajemnej adoracji, do którego bez zaproszenia z wewnątrz niemal nie dało się przeniknąć. Bo i Wiedza ich była wielka i Numizmaty: żubronie "ochrona środowiska" w plastykach PRL, kolorów obu Niebieskiego i Czerwonego, a czasem i Traugutty Międzywojenne...
-
Widzę, że z mojego pytania zrobiła się ciekawa dyskusja zahaczająca trochę o naukę, a trochę o całą filozofię kolekcjonerską. Bardzo się cieszę, że tak poszło. Jestem pewien, że ten wątek pomoże także innym "maluczkim", którzy chcieliby otrzeć się o większą numizmatykę niż XX wieczne obiegówki, czy "monety" okolicznościowe, a wydaje im się, że ich na nią nie stać.
Cieszę się że dajecie mi inspiracje, szczególnie ci, którzy przeszli podobną drogę. Myślę, że patron TPZNu byłby zadowolony z takiego obrotu sprawy.
Zgadzam się że wiedza, zarówno numizmatyczna jak i ogólna dotycząca interesującego okresu jest podstawą i osobiście chłonę ją na tyle na ile mi czas pozwala. Dziś mamy internet i miliony źródeł, problem tylko w znalezieniu właściwych.
Co do mnie, jeszcze nie wiem jaki profil kolekcji antycznej wybrać, ale skłaniam się, zarówno z racji budżetu, jak i popularności, ku brązom dynastii konstantynowskiej. Czy będzie ona specjalizowana (a materiału mnóstwo) i w którą stronę pójdzie, czas pokaże. Inną opcją są antonianiny ... zobaczymy. Zapraszam do kontynuacji.
-
jeszcze nie wiem jaki profil kolekcji antycznej wybrać, ale skłaniam się, zarówno z racji budżetu, jak i popularności, ku brązom dynastii konstantynowskiej. Czy będzie ona specjalizowana (a materiału mnóstwo) i w którą stronę pójdzie, czas pokaże. Inną opcją są antonianiny ... zobaczymy. Zapraszam do kontynuacji.
Przeglądając starsze forumowe wątki, trafiłem i na ten. Ciekawy jestem, czy po kilku miesiącach udało się Panu podjąć decyzję odnośnie specjalizacji?
Zapraszam do kontynuacji
Skoro zaproszono ;)
Jakiś czas temu zastanawiałem się nad tym, jak podejść do Rzymu, ponieważ jest to specyficzna tematyka. Specyficzność ta, moim zdaniem, polega na niszowości tematu (mówię o Polsce, bo na Zachodzie i w USA to chyba jeden z wiodących tematów), wiedzy (zbieranie rzymskich monet, tak jak lustrzanek czy chociażby PRL-u, bez chęci zrozumienia kontekstu historycznego, byłoby nieco puste i chyba bez sensu, ale nie chcę nikogo urazić, bo pewnie można coś zbierać dla samego zbierania i to też jest fajne) i porzuceniu Polski Królewskiej na rzecz Cesarstwa (nie chodzi o zainteresowania, bo można lubić wiele rzeczy, ale o czynnik finansowy. Zbieranie jednocześnie, dajmy na to, trojaków Batorego i denarów Trajana, byłoby niezmiernie trudnym wyzwaniem ;)).
Uważam, że zbiór rzymski wcale nie musi być wielki (bo i tak, co często jest podkreślane, nie da się go skompletować), a można stworzyć zwartą i zamkniętą kolekcję ograniczoną do np. kilkudziesięciu, przemyślanie dobranych do kolekcji monet. Chodzi o to, żeby mieć jakąś ideę przewodnią, którą się wymyśliło i zrealizowało. I wtedy taki mały, prestiżowy zbiór, staje się częścią jednego, wielkiego zbioru różnych kolekcji.
Oczywiście można zanurkować i pływać wyłącznie w jednej, konkretnej niszy, stając się z czasem zawodowcem. Ale o tym już była mowa.
Interesuje mnie, czy oprócz Rzymu zbieracie Panowie jeszcze coś, czy po prostu uważacie, że i tak wszystko z czasem prowadzi do specjalizacji. Wiem, że są tu specjaliści i czy nie korci was czasem odejść od tematu i zebrać coś innego? Innymi słowy, czy się nie wypaliliście ?:)
-
rzym oczywiscie temat przewodni , a tak zbieram banknoty polskie od 1900 roku, kiedys zbierałem polskę XVII-XVIII wiek, wiec cos czasami (ale rzadko) dołożę. do tego zamknąłem juz zbiór, (kontynuacja po dziadku).. znaczki polskie nie stemplowane od 1939 do 2008 roku i nie ukrywam korci mnie zeby cofnąć sie do 1918 roku... do tego takie dosc drogie hobby - strzelectwo i sru na emeryture nie mam z czego odkładać :D :D :D
-
i porzuceniu Polski Królewskiej na rzecz Cesarstwa (nie chodzi o zainteresowania, bo można lubić wiele rzeczy, ale o czynnik finansowy. Zbieranie jednocześnie, dajmy na to, trojaków Batorego i denarów Trajana, byłoby niezmiernie trudnym wyzwaniem ;)).
(...)
Interesuje mnie, czy oprócz Rzymu zbieracie Panowie jeszcze coś, czy po prostu uważacie, że i tak wszystko z czasem prowadzi do specjalizacji. Wiem, że są tu specjaliści i czy nie korci was czasem odejść od tematu i zebrać coś innego? Innymi słowy, czy się nie wypaliliście ?:)
Ma Pan rację, że trudno - z przyczyn finansowych - na poważnie zbierać jednocześnie Rzym i np. Polskę Królewską. Ja dla Rzymu (a z czasem tylko dla Probusa) porzuciłem Polskę Królewską głównie z tego właśnie powodu, a nie dlatego że Polska Królewska przestała mnie nagle interesować (choć nie ukrywam, że w pewnej mierze na mojej decyzji zaważyła ślepa mania gradingu, która doprowadziła do irracjonalnego wzrostu cen i coraz większej trudności w nabyciu interesujących i rzadszych walorów Polski Królwskiej w ładnych stanach). Gdyby nie było ograniczeń finansowych to chętnie zbierałbym zarówno Rzym, jak i Polskę Kólewską:)
Ja specjalizuję się w mennictwie Probusa. Nie czuję się wypalony, co nie oznacza, że nie odczuwam czasem pokus zebrania innych temtów. Numizmatyka jest fascynująca i na pewno miło byłoby zbierać równolegle wiele tematów. W moim przypadku musiałoby to jednak odbyć się kosztem Probusa, który jest dla mnie priorytetem, więc ostatecznie odpuszczam.
-
U mnie podobna sytuacja.Zbierałem jak większośc zapewne na samym początku Polskę międzywojenną,potem reorganizacja kolekcji i Trojaki Z.III.W. Temat piekny i niezwykle ciekawy,lecz ostatecznie urzekło mnie mennictwo Probusa i na tym obecnie skupiam swoje meritum. W wolnych chwilach oprócz zapału numizmatycznego uzupełniam swoją kolekcję polskich kapsli piwnych.Dorobiłem sie lekko ponad 900 sztuk i śmiało mogę powiedzięc że to też dość ciekawy temat kolekcjonerski
Pozdrawiam Maciej
-
W moim kręgu zainteresować leżą 3 grupy monet, cesarstwo rzymskie od Oktawiana do Kommodusa, wyłącznie denary, wczesne mennictwo zakonu krzyżackiego, oraz pojedyncze egzemplarze monet pierwszych piastów, w przypadku trzeciej grupy nie chodzi o zbudowanie jakieś kolekcji, bardziej zależy mi po prostu na posiadaniu kilku wymarzonych egzemplarzy. Zdaję sobie sprawę, że ciężko zbudować imponującą kolekcję denarów rzymskich z tak szerokiego zakresu, ale co to znaczy imponująca? Dla mnie posiadanie nawet 100-200 niepowtarzających się egzemplarzy, w ładnych stanach stanowi nie lada satysfakcje, liźnięcie tematu, gdzie dla bardziej zaawansowanego zbieracza to, że większość z tych egzemplarzy jest popularne/łatwo dostępne, dyskwalifikuje tą zbieraninę jako kolekcję. Nie ukrywam jednak, że gdyby kiedyś przyszło redukować horyzonty działania, priorytetem jest dla mnie Zakon Krzyżacki. ;)
-
Ja dla Rzymu (a z czasem tylko dla Probusa) porzuciłem Polskę Królewską
Właśnie, Rzym jest absrobujący, bo wymaga zaangażowania merytorycznego. Polska Królewska też, ale jest nam siłą rzeczy bliższa i bardziej namacalna.
Numizmatyka jest fascynująca i na pewno miło byłoby zbierać równolegle wiele tematów.
Otóż to, można mieć kilka kolekcji specjalizowanych, ale nie da się tego zbierać jednocześnie. Z przyczyn głównie finansowych.
Mnie się bardzo podobają Panów specjalizowane kolekcje (Konstantyna, bramek, Probusa, boratynek, germańskich złomków), ale nie każdy chce się tak zamykać. Choć może to mniej decyzja a proces naturalny.
polskich kapsli piwnych.Dorobiłem sie lekko ponad 900 sztuk i śmiało mogę powiedzięc że to też dość ciekawy temat kolekcjonerski
A zagranicznych nie? Trapiści np. mają bardzo ciekawe produkty.
-
Oprócz Rzymu,który ostatnio zahaczył o barbarzyńców do niedawna kolekcjonowałem guziki napoleońskie i artefakty związane z tym okresem.Niestety musiałem ograniczyć swoje zainteresowania z kilku przyczyn ;) .
-
nie ukrywam korci mnie zeby cofnąć sie do 1918 roku...
Czemu nie od razu do 1860? W końcu to tylko jeden znaczek i to w porównaniu do niektórych wydań przedrukowych z przełomu 1918/19 wcale nie taki drogi :-)
-
bo taki proces ... najpierw po otrzymaniu klaserów uzupełniłem brakujace roczniki, potem dołozyłęm brakujace bloki , teraz skonczyłem 39-44 generalna gubernia, i narazie chwila oddechu. na szczescie znaczki to nie lokata kapitału i mozna naprawde tanio zbudowac piekny zbiór
-
czy oprócz Rzymu zbieracie Panowie jeszcze coś
Wydaje mi się, że każdy coś tam innego chomikuje :-) Takie poboczne kolekcje często składają się z rzeczy stosunkowo tanich i łatwo dostępnych, przez co mają funkcję terapeutyczną: znowu przez kolejny rok nie pojawił się na żadnej aukcji upragniony denar, to stuknę chociaż sobie parę turuli (to tak z mojego poletka - znaczki węgierskie do 1944 :-) ). Problem zaczyna się, kiedy kolejne elementy pobocznej układanki zaczynają robić się coraz rzadsze i w związku z tym zbliżone cenowo do tych z kolekcji, którą traktujemy bardziej serio. Wtedy kolekcja boczna idzie siłą rzeczy w odstawkę (w moim wypadku oznacza to m.in. podarowanie sobie szczegółowego zbierania wydań przedrukowych związanych z chaosem okołotrianonowym 1918-1921).
-
teraz skonczyłem 39-44 generalna gubernia
A co z wydaniami londyńskimi z tego okresu? Te przynajmniej są w pełni oficjalne... Potem idą oflagi, osiedla Polskie we Włoszech, poczta Powstania Warszawskiego i parę innych tematów. Ciężko odkreślić granicę :-)
-
teraz skonczyłem 39-44 generalna gubernia
A co z wydaniami londyńskimi z tego okresu? Te przynajmniej są w pełni oficjalne... Potem idą oflagi, osiedla Polskie we Włoszech, poczta Powstania Warszawskiego i parę innych tematów. Ciężko odkreślić granicę :-)
Cd... a co ze znaczkami niepolskimi, które aż piszczą, żeby włączyć je do zbioru "Polska 39-45"? (mam nadzieję że tematyka jest dość oczywista, te niemieckie ze względu na rozdzielczość mogą być bez podpisów, więc zaznaczam, że to starogermańskie miasta Danzig, Thorn i Posen; Słowacja lekko naciągana, ale tylko lekko).
-
na spokojnie.. :D :D i powoli, patrzac na Beniowskiego moze i Madagaskar :D :D
jak zodjdę to roku 1918 to pomysle o WMG
-
parę turuli (to tak z mojego poletka - znaczki węgierskie do 1944 :-) )
Czasami taki paper banknocik wpadnie, dla całkowitego relaksu i doskoczni. Ale żeby nie było, nie są kupowane na chybił trafił, a według klucza ;)
-
patrzac na Beniowskiego moze i Madagaskar :D :D
jak zodjdę to roku 1918 to pomysle o WMG
Z Madagaskaru to chyba żadnych poloniców nie da się wygrzebać, tam raczej jakieś przedrukowane francuskie Libertasy królują...
Jeśli chodzi o Międzywojnie - do jakiego stopnia zamierza Pan walczyć z wydaniem krakowskim?
-
No proszę, kto by pomyślał, że tylu filatelistów znajdzie się pomiędzy miłośnikami mennictwa rzymskiego;) Ja też kiedyś zbierałem niestemplowane znaczki polskie z okresu wczesnego PRL i II RP, a potem znaczki z pustopolami, ale z wielu przyczyn z czasem porzuciłem filatelistykę na rzecz numizmatyki.
-
Jeśli chodzi o Międzywojnie - do jakiego stopnia zamierza Pan walczyć z wydaniem krakowskim?
o rany zadaje pan drastyczne pytania.. :D :D zanim zacznę kupowac miedzywojnie musze zgłębic troche temat ... poczytac literarury
-
zadaje pan drastyczne pytania.. :D :D
A bo myślałem, że ma Pan już temat przetrenowany na sucho :-) Wobec tego ostrzegam, że w rejonie początków niepodległości robi się cenowo bardzo niemiło, a szczyt tej fiksacji przypada na tzw. wydanie krakowskie.
-
Tutaj taka mała prezentacja początków mojej kolekcji guzików i innych przedmiotów związanych z epoką.Potem kiedy troszkę się rozrosła (tak z 10X )zorientowałem się ,że nie dam rady zajmować się jednocześnie Rzymem i Napoleonem ;) I tak większości nie kupowałem... ;)
-
I tak większości nie kupowałem... ;)
To rozumiem! Prawdziwy kolekcjoner!
Ciekawe, czy można dostać zezwolenie na legalne szukanie takich guzików z wiadomym przyrządem.
Nie wie Pan, czy ktoś próbował? Czy też wszyscy z góry zakładają, że lepiej nie figurować w żadnych papierach? Bo potem okradną stanowisko archeologiczne na drugim końcu Polski, a policja i tak odwiedzi w pierwszym rzędzie kogoś, czyj adres zna.
Przypuszczam Panie Lechu że i tak wrzucają wszystkich do jednego wora
-
mojej kolekcji guzików
Ciekawy jest ten artyleryjski, z armatą.
-
Guzik artylerii bawarskiej z tzw "Dywizji Gdańskiej" https://pl.wikipedia.org/wiki/Dywizja_Gdańska. (https://pl.wikipedia.org/wiki/Dywizja_Gdańska) Gdańsk w 1813 roku był istną Wieża Babel .Guziki z "egzotyki" napoleońskiej są dość często spotykane.Byli tutaj nawet Mamelucy.
Teraz została tylko plaża.... Tam nie trzeba pozwolenia ;)
-
drugim takim terenem jest chyba toruń.....