Destrukcja jak sama nazwa wskazuje jest to zniszczenie, czyli destrukt w odniesieniu do monet jest to forma jakiegoś trwałego „uszkodzenia”. W numizmatyce możemy określić wiele form destruktów. Powodowały je wadliwe stemple (zużycie, pęknięcia, zarysowania), wady blaszki (złuszczenie, złe wycięcie), podwójne bicie (dwukrotne uderzenie tej samej strony monety, lub połączenie awersu z rewersem), błędy przy doborze stempli (obustronnie bity awers lub rewers) oraz wiele innych przyczyn.
Wiele osób traktuje tak „zniszczone” numizmaty jako odrzut. Nic bardziej mylnego. W odniesieniu do monet powinniśmy traktować takie „zniszczenie” jako unikalne i niepowtarzalne.
Od dłuższego czasu zbieram destrukty z okresu Alexandra Jagiellończyka, Zygmunta I Starego i Zygmunta II Augusta. Chciałbym przedstawić Wam te monety i zachęcić do kolekcjonowania tak unikalnych numizmatów, oraz zachęcić do prezentowania swoich (tak bardzo niepowtarzalnych) monet. Zachęcam również do rozmowy na ten temat, oraz wymiany doświadczeń związanych z destruktami.
Oto moja kolekcja, która mam taką nadzieję będzie się rozrastała.
1.Półgrosz koronny 1508 Zygmunt I Stary – wada stempla (kropka na środku orła).
2.Półgrosz koronny 1510 Zygmunt I Stary – podwójne uderzenie, fantazyjna legenda.
3.Grosz koronny 1546 Zygmunt I Stary – moneta bita na złuszczonym krążku.
4.Półgrosz litewski Zygmunt I Stary – podwójne bicie, połączenie awersu z rewersem, fantazyjna legenda.