Akurat snuję sobie takie swobodne rozważania, z których może kiedyś coś wyjdzie i na ich marginesie doszedłem do wniosku, że Patrick Bruun (autor VII tomu RIC oraz wielu ciekawych studiów numizmatycznych) zdecydowanie zbyt wielką wagę przywiązywał do łamania legend, tak na awersie, jak i na rewersie.
Czasem nawet ma się wrażenie, że według niego również łamanie legendy było ściśle kontrolowane przez zarząd mennicy (albo nawet zarząd centralny), kopiowano je według wzoru (co naturalnie nie wyklucza pomyłek), więc można z tego wysnuć rozmaite dalsze wnioski. Na przykład uznać, że zmiana łamania legendy w ramach pewnej emisji jest ściśle związana z jej chronologią.
Z drugiej strony wiadomo, że Rzymianie wszelkie napisy, również legendy, przenosili/dzielili z naszego punktu widzenia dziwacznie. My mamy pewne reguły, a oni - jak się zdaje - dzielili jak popadnie. Czasem nawet pojedynczą literkę z końcówki wyrazu potrafili przenieść.
Najwyraźniej nie przejmowali się też tym, co po takim przeniesieniu wyjdzie. Przykład z czasów tetrarchii. Oto na wielu monetach Dioklecjana i obu Maksymianów (Herkuliusza i Galeriusza), także tych bardziej reprezentacyjnych (na przykład srebrnych), można spotkać łamanie legendy awersu DIOCLETI-ANVS czy MAXIMI-ANVS.




Anus to także, jak pewnie każdy wie, łacińska nazwa tego miejsca, którego już nie można nazwać plecami. W połączeniu z AVG czy CAES wygląda to (DLA NAS!) jak DUPA AUGUST czy DUPA CESARZ. A tu na monetach tych anusów całkiem sporo. Tak jakby Rzymianom to jednak nie przeszkadzało albo jakby tego nowego słowa powstałego po podzieleniu w ogóle nie dostrzegali.
Wynika z tego, że ich "optyka" przy czytaniu napisów musiała być jakaś inna niż nasza. Analogicznego przykładu z dupą chyba nie da się wymyślić, ale proszę tylko sobie wyobrazić, co by się u nas działo, gdyby jakaś gazeta, niechby nawet nie urzędowa tylko brukowa (a monety rzymskie to jednak urzędowe nagłówki), dała na pierwszej stronie tytuł tak złamany:
PREMIER PROSI MINISTRA POLICJI: NIE PODSŁU-
CHUJ OBYWATELI, CHYBA ŻE KNUJĄ PRZECIWKO MNIE
Jeśli ktoś spotkał się z jakimiś innymi ciekawymi łamaniami rzymskich legend i napisów, bardzo proszę o przykłady.
Mogą też być z innych języków, epok etc.