Aktualności: Już wkrótce, ósmego kwietnia, wybory do Triumwiratu TPZN!

  • 28 Marca 2024, 20:54:37

Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji

Autor Wątek: Reforma Anastazjusza i jego follisy  (Przeczytany 23797 razy)

0 użytkowników i 2 Gości przegląda ten wątek.

PREM

  • Członkowie TPZN
  • Stały bywalec
  • *
  • Wiadomości: 337
    • https://orderyprzemekzieba.blogspot.com/
Reforma Anastazjusza i jego follisy
« dnia: 24 Czerwca 2018, 20:06:19 »
Od pewnego czasu interesuję się amatorsko mennictwem bizantyjskim. Obcowanie z tymi monetami sprawia mi niesamowitą frajdę, postanowiłem pokazać kilka zdjęć moich nabytków. Jako, że jestem amatorem, mój wpis niekoniecznie musi być wolny od błędów. Liczę, że może wyzwolę jakąś polemikę na temat mennictwa bizantyjskiego, chyba niezbyt popularnego wśród numizmatyków w naszym kraju.

Reforma monetarna Anastazjusza przeprowadzona wraz z Janem z Paflagonii, który był jego urzędnikiem w randze komesa zapoczątkowała tak naprawdę mennictwo bizantyjskie w formie uporządkowanej.

,,Anastazjuszowska”  reforma mennictwa brązowego była działaniem porządkującym system monetarny Cesarstwa. W wyniku reformy uzyskano system monet brązowych całkowicie wymiennych w odniesieniu do złotych opartych na jednostce obrachunkowej jaką był nummus. Największą monetą brązową, którą Anastazjusz zaczął wybijać w 498 roku był follis, na którego składało się 40 nummi, które nawet wagowo odpowiadały, czy powinny odpowiadać jednemu follisowi. Już z tego obliczenia wynika, że follisy były bardzo dużymi monetami. Prócz swoich rozmiarów były bardzo starannie jak na owe czasy wybite. Mennictwo brązowe podlegało pod administrację centralną ale działało w ścisłej kooperacji z władzami lokalnymi - komesem, który był odpowiednikiem ministra finansów. Okres od końca V wieku cechuje zalew ogromnej ilości bitych monet brązowych. Anastazjusz rozpoczął emisję na początku swego panowania od minimusów opatrzonych jedynie monogramem i głową cesarza na awersie.
Od 498 roku rozpoczyna wybijanie kilku nominałów a mianowicie:
follisów o wartości 40 nummi,
półfollisów o wartości 20 nummi,
ćwierćfollisów -dekanummi o wartości 10 nummi oraz
pentanummi o wartości 5 nummi (wprowadzone od roku 512)

Monety oznakowane zostały w sposób czytelny wartościami nominałów opisanych za pomocą  greckiego systemu zapisu
•   follis M
•   pólfollis K
•   dekanummium I
•   pentanummium E
•   nummi bez oznakowania czasami tylko z monogramem władcy
Na zdjęciach follisy Anastazjusza, mennica Konstantynopol, za jego panowania oprócz mennicy w Konstantynopolu uruchomiono czy przywrócono mennice w Tessalonikach, Antiochii, Nikomedii, kolejne mennice zaczął przywracać Justyn I , następca Anastazjusza. Reforma Anastazjusza pozwoliła na zgromadzenie rezerw finansowych pod postacią złota w niewyobrażalnej ilości około 150 ton kruszcu ale niewiele czasu potrzebował Justynian I by spożytkować te rezerwy finansowe  :) Zupełnie jak to bywa i w naszych czasach...
Przywracając wiarygodność monety brązowej dokonał pewnego przełomu, którego konsekwencje są aktualne i dzisiaj
"Anastazjusz odnawia ciężką monetę miedzianą, posługiwanie się którą przy handlu jest przyjemne dla ludu, ponieważ płaci i sam otrzymuje zapłatę w tym kruszcu" napisano o jego reformie i chyba ten cytat oddaje jej sens  :)
_DSC7067 by Przemysław Zięba
_DSC7069 by Przemysław Zięba

Divusric

  • Członkowie TPZN
  • Gaduła
  • *
  • Wiadomości: 2 563
  • Legitymacja 077
    • Romae Aeternae
Odp: Reforma Anastazjusza i jego follisy
« Odpowiedź #1 dnia: 24 Czerwca 2018, 20:43:45 »
Mam oprócz wymienionych nominałów taki kwiatek Justynian 12 nummi z Aleksandrii.
Admiror, O paries, te non cecidisse, qui tot scriptorium taedia sustineas.

DzikiZdeb

  • Gaduła
  • ****
  • Wiadomości: 4 347
Odp: Reforma Anastazjusza i jego follisy
« Odpowiedź #2 dnia: 24 Czerwca 2018, 21:35:09 »
Tych nietypowych, rzadszych nominałów było dużo więcej.

33 nummi (Justynian I, Aleksandria)
https://www.acsearch.info/search.html?id=3287203

16 nummi (Justynian I, Saloniki)
https://www.acsearch.info/search.html?id=175316

8 nummi (Justynian I, Saloniki)
https://www.acsearch.info/search.html?id=175319

6 nummi (Tyberiusz II, Aleksandria)
https://www.acsearch.info/search.html?id=2712239

4 nummi (Justynian I, Saloniki)
https://www.acsearch.info/search.html?id=3847702

3 nummi (Justyn I, Saloniki)
https://www.acsearch.info/search.html?id=4636374

2 nummi (Justynian I, Saloniki)
https://www.acsearch.info/search.html?id=175315

Także w srebrze Justynian I w Rawennie bił

250 nummi
https://www.acsearch.info/search.html?id=207168

125 nummi
https://www.acsearch.info/search.html?id=1957095

120 nummi
https://www.acsearch.info/search.html?id=2733814

W sumie bardzo sympatyczny temat - ja na przykład chciałbym, żeby ktoś mądry wytłumaczył mi dysproporcje w wielkości/wadze tego samego nominału za tego samego władcy. Przecież follisem Justyniana I z Konstantynopola można zabić, a tym samym nominałem np. z Rawenny czy Rzymu już nie. O co tu chodziło?

PREM

  • Członkowie TPZN
  • Stały bywalec
  • *
  • Wiadomości: 337
    • https://orderyprzemekzieba.blogspot.com/
Odp: Reforma Anastazjusza i jego follisy
« Odpowiedź #3 dnia: 24 Czerwca 2018, 22:41:56 »
:-) Fajnie, że ktoś się wypowiedział w wątku.
Odnośnie nietypowych nominałów to przodują  mennice, - Thessaloniki - w tej już za Justyna I pojawiają się dwa odmienne od systemu Anastazjusza - nominały a mianowicie 2 i 3 nummi. Za Justyniana I następują kolejne bicia nietypowych nominałów. Kolejną mennicą o pewnej specyfice była mennica w Aleksandrii, w niej za Justyniana I bite są inne nominały będą ce jak opisuje literatura ułamkami opierającymi się na wartościach nadrzędnych nad follisem prawdopodobnie 100 nummi o czym świadczy właśnie nominał 33 nummi będący 1/3 przeliczeniową wartości nadrzędnej nad przyjętym przez Anastazjusza follisem o wartości 40 nummi. Podobno też nawiązywały do starszych jednostek obliczeniowych opierających się nie na 10 tce lecz na 12 i wielokrotnościach lub częściach tej wartości. Takimi specyfikami cechowały się jeszcze inne mennice reaktywowane już po śmierci Anastazjusza - chersońska (podobieństwa do mennictwa późno rzymskiego), kartagińska i wyżej wspomniane w Aleksandrii i Tessalonikach, w tej ostatniej odmienne nominały (2,3,4,8 i 16 nummi), opierająca się chyba też na poprzednich wartościach obliczeniowych, funkcjonowały do 562 roku, po tej dacie wprowadzane są normalne nominały.  Za Tyberiusza Konstantyna wprowadzono nowy nominał 30 nummi i zapisy nominału cyframi rzymskimi.
Co do wielkości follisów to Justynian wprowadza takie rozmiary, ponoć po napływie surowca po zdobyczach na zachodzie w wyniku podbojów Belizariusza. W 538 roku Piotr Barsymas przeprowadza kolejną reformę monetarną regulując cały system, w wyniku której następuje regulacja relacji złota do brązu, nadmiar surowca owocuje biciem 40 mm follisów o wadze prawiae 25 g. Redukcja ich wielkości i co za tym idzie wagi następuje w 542 roku ( z 24,95g na 21,83 g) a następnie w 550 r na 18, 19g. Może stąd różnice w wielkości, w zależności od roku bicia waga mogła być różna. Za Justyna II znowuż obniżono wagę follisa do 13,64 g, później podniesiono ponownie do 18,19 za Tyberiusza Konstantyna. Mennice w Rzymie i Rawennie to jeszcze inna bajka.
Tematów jest mnóstwo :-)

Divusric

  • Członkowie TPZN
  • Gaduła
  • *
  • Wiadomości: 2 563
  • Legitymacja 077
    • Romae Aeternae
Odp: Reforma Anastazjusza i jego follisy
« Odpowiedź #4 dnia: 25 Czerwca 2018, 08:22:52 »
"Anastazjusz odnawia ciężką monetę miedzianą, posługiwanie się którą przy handlu jest przyjemne dla ludu, ponieważ płaci i sam otrzymuje zapłatę w tym kruszcu"
W Kartaginie jakiś czas funkcjonowały jeszcze "nieprzyjemne" nummusy . ;)
Admiror, O paries, te non cecidisse, qui tot scriptorium taedia sustineas.

PREM

  • Członkowie TPZN
  • Stały bywalec
  • *
  • Wiadomości: 337
    • https://orderyprzemekzieba.blogspot.com/
Odp: Reforma Anastazjusza i jego follisy
« Odpowiedź #5 dnia: 25 Czerwca 2018, 08:58:33 »
W Kartaginie jakiś czas funkcjonowały jeszcze "nieprzyjemne" nummusy . ;)
małe ale funkcjonowały chyba jeszcze około 100 lat po Justynianie :-)

minimus

  • Użytkownik
  • **
  • Wiadomości: 98
Odp: Reforma Anastazjusza i jego follisy
« Odpowiedź #6 dnia: 25 Czerwca 2018, 18:11:02 »
Witam.
Odpowiadając na pytanie kolegi DzikiZdeb stwierdzić trzeba, że cesarstwo nie tworzyło jednolitej prowincji monetarnej, w której obiegała moneta o takiej samej wadze , średnicy i wyobrażeniu.
Dzieliło się natomiast na mniej lub więcej odrębnych prowincji monetarnych.
Stąd też np. za wspomnianego tu Justyniana I inne typy monet bite były np. w Konstantynopolu. Aleksandrii, Tessalonice, czy Chersonie.
Im władza bardziej słabła, tym prowincje monetarne bardziej się od siebie różniły.
Różnice są największe w obiegu miedzi, a najmniejsze na rynku złota.
Z punktu widzenia kolekcjonera rozbicie na prowincje z odrębną monetą daje większe zróżnicowanie w tworzeniu kolekcji i zbieranie staje się ciekawsze.
W moim przypadku dzięki dużemu zróżnicowaniu tematów nigdy się nie nudzę.
Podam np. 10 przykładów monet 10 nummi Justyniana I z różnych ośrodków. Proszę zwrócić uwagę na różnorodność wyobrażeń.
Justynian I 527 - 565. Dekanummium. Mennica: Rawenna, lata 547-552. Średnica 14,6/17,6 mm, waga 3,13 gr.


Av. [DN IVSTINIA] - NVS P AV popiersie na wprost, w diademie,  pancerzu i hełmie, w prawej ręce trzyma kulę z krzyżem, na ramieniu tarcza.
Rv. Krzyż z czterema gwiazdami w czterech polach krzyża, całość w wieńcu.
Lit. DOC I nr 366 (mennica niepewna). MIBE nr 238. Sear nr 334. Ranieri nr 383, stopień rzadkości R2.

Justynian I 527 - 565. Dekanummium. Mennica: Rzym, lata 547 - 548, średnica 16,3 mm, waga 5,43 gr.


Av. DN IVSTINIA - NVS P AVC popiersie na wprost, w diademie,  pancerzu i hełmie, w prawej ręce trzyma kulę z krzyżem, na ramieniu tarcza.
Rv. Duża litera I (znak wartości 10 nummi) pomiędzy dwiema gwiazdami, całość w wieńcu.
Lit. DOC I nr 331 (mennica niepewna). MIBE nr 228 (mennica Rzym), Sear nr 308.

Justynian I 527 - 565. Dekanummium. Mennica: Rawenna. Rok 35 - lata 561/2, średnica 16,2 mm, waga 3,33 gr.



Av. DN IVSTINI – ANVS PP popiersie w hełmie, diademie i zbroi na wprost, w prawej ręce kula z krzyżem, w lewej tarcza.
Rv. Napis w wieńcu: duża litera I (znak wartości 10 nummi), z lewej w pionie ANNO, z prawej XX/XV
Lit. DOC I nr 352. MIBE nr 229a (mennica Rzym), Sear nr 326. Egido Ranieri – La Monetazione Di Ravenna Antica nr 394, stopień rzadkości R2.

Justynian I 527 - 565. Dekanummium. Mennica: Rzym, lata 542 - 547, średnica 16,6 mm, waga 4,14 gr.



Av. DN IVSTINI – ANVS PP AV (AV w ligaturze) C popiersie w diademie, paludamentum i pancerzu w prawo.
Rv. Duża litera I (znak wartości 10 nummi) pomiędzy dwiema gwiazdami, całość w wieńcu.
Lit. DOC I nr 362,363 (mennica niepewna). MIBE nr 227 (mennica Rzym), Sear nr 307.

Justynian I 527 - 565. Dekanummium. Mennica: Kartagina? Wędrowna mennica wojskowa? Rok 36 - lata 562 - 563, średnica 14,4 mm, waga 2,07 gr.


Av. DN IVSTINI – ANVS PP AVG popiersie w diademie, paludamentum i pancerzu w prawo.
Rv. Duża litera I (znak wartości 10 nummi), nad nią krzyżyk, z lewej: A/N/N/O, z prawej: X/XX/U, w odcinku: CAR
Lit.-.

Justynian I 527 - 565. Dekanummium. Mennica: Kartagina, rok 553, średnica 17,7/20,5 mm, waga 5,93 gr.



Av. [DN IVSTINI] – ANVS PP A popiersie w diademie, paludamentum i pancerzu w prawo.
Rv. Duża litera I (znak wartości 10 nummi), w lewym i prawym polu krzyże, w odcinku: CON
Lit. DOC I nr 316. MIBE nr 201, Sear nr 286.

Justynian I 527 - 565. Dekanummium. Mennica: Kartagina. Rok 14 - lata 540 - 541, średnica 18,2/19,1 mm, waga 5,72 gr.


Av. DN IVSTINI – ANVS PP AVG popiersie w diademie, paludamentum i pancerzu w prawo.
Rv. Duża litera I (znak wartości 10 nummi), nad nią krzyżyk, z lewej: A/N/N/O, z prawej: X/IIII, w odcinku: CAR
Lit. DOC I nr 298. MIBE nr 199, Sear nr 269.

Justynian I 527 - 565. 10 nummi. Mennica: Antiochia, lata 532-537. Średnica 22,2/23,2 mm. Waga 4,48 gr.



Av. DN IVSTINI – ANVS PP AV cesarz siedzący na tronie na wprost, w koronie z trójliściem, prawą rękę opiera o długie berło, w lewej kula z krzyżem.
Rv. Duża litera I (znak wartości 10 nummi), u góry krzyżyk, z lewej i z prawej krzyżyki, napis dookólny B CON – CORDI, w odcinku THEUP
Lit. DOC I, nr 209. Sear nr 234.

Justynian I 527 - 565. Dekanumium. Mennica: Nikomedia. Średnica 15,0 mm. Waga 3,28 gr. Rok 32 - lata 558/9.



Av. DN IVSTINI – ANVS PP AVC Popiersie w diademie, pancerzu i paludamentum w prawo.
Rv. Duża litera I (znak wartości 10 nummi), nad nią krzyżyk, z lewej strony w pionie ANNO, z prawej w pionie X/X[X]/II (=32 rok) w odcinku NIK
Lit. DOC I nr 157. Sear nr 205. MIBE nr 118a.

Justynian I 527 - 565. Dekanumium. Mennica: Konstantynopol. Średnica 19,2/19,6 mm. Waga 2,81 gr. Rok 31 - lata 547/8.



Av. DN IV[STINI] – ANVS PP AVC Popiersie w diademie, pancerzu i paludamentum w prawo.
Rv. Duża litera I (znak wartości 10 nummi), nad nią krzyżyk, z lewej strony w pionie ANNO, z prawej w pionie X/X/I w odcinku CON
Lit. DOC I nr 82. Sear nr 167. MIBE nr 99.

Pozdrowienia, minimus

DzikiZdeb

  • Gaduła
  • ****
  • Wiadomości: 4 347
Odp: Reforma Anastazjusza i jego follisy
« Odpowiedź #7 dnia: 26 Czerwca 2018, 07:59:08 »
prowincje monetarne bardziej się od siebie różniły. Różnice są największe w obiegu miedzi, a najmniejsze na rynku złota.
Z tym złotem to mnie Pan zaintrygował. O ile miedź jako metal nieszlachetny nie wzbudzała zapewne aż takiego pożądania, by różnicować kursy monet z różnych mennic, o tyle złoto już mogło takie zjawiska wywołać. Jakie były te różnice? Mogła się zdarzyć sytuacja w stylu "O, Panie, ale to są solidy z Kartaginy, a ja chcę za ten miecz 10 solidów konstantynopolitańskich. W kartagińskich to będzie 11"?

Divusric

  • Członkowie TPZN
  • Gaduła
  • *
  • Wiadomości: 2 563
  • Legitymacja 077
    • Romae Aeternae
Odp: Reforma Anastazjusza i jego follisy
« Odpowiedź #8 dnia: 26 Czerwca 2018, 16:57:49 »
Przy okazji chciałbym zapytać czy to Justyn SB 97 var? Widoczne napisy to NIAS PP AV
Rzadki egzemplarz?
Admiror, O paries, te non cecidisse, qui tot scriptorium taedia sustineas.

minimus

  • Użytkownik
  • **
  • Wiadomości: 98
Odp: Reforma Anastazjusza i jego follisy
« Odpowiedź #9 dnia: 26 Czerwca 2018, 18:57:04 »
Jeżeli chodzi o mennictwo złote to rynkiem odrębnym od reszty cesarstwa była Sycylia.
W Konstantynopolu, Antiochii, Aleksandrii, Tessalinice i innych mennicach bito solidy o teoretycznej wadze 24 silikwy (karaty).
Przy wadze silikwy 0,189 grama teoretyczna waga solida to 4,54 gramy.
Realnie mennicę opuszczały monety lżejsze o 0,5 – 1,0 silkwy, bo trzeba było pokryć koszty bicia i wypracować zysk.
Realna waga solida wynosiła więc 4,35 - 4,45 gramów.
Natomiast na Sycylii realna waga solida to 3,8 – 3,9 grama, czyli około 20 karatów.
Różniły się one stylistycznie od monet z innych mennic, więc nie można ich było pomylić.
W mennicy kartagińskiej solidy odpowiadały wadze 24 silikw, czyli tak jak w Konstantynopolu.
Wyglądały jednak inaczej. Podczas, gdy w pozostałych mennicach cesarstwa solidy miały średnicę 21,0 – 21,5 mm,
to te z Kartaginy 10 – 12 mm. Były więc dużo mniejsze, ale zdecydowanie grubsze.
Na terenie cesarstwa bito też tzw. solidy lekkiej wagi, przeznaczone jednak na rynek zewnętrzny.
Używano ich do handlu zagranicznego, głównie z germańskimi królestwami zachodu.
Miały wagę 20 – 23 silikw i były specjalnie oznaczane na monecie.
Oznaczenia te były różne przy różnych cesarzach, np.:
solid o wadze 20 silikw: OBXX w odcinku,
solid o wadze 22 silikwy: OB gwiazdka-krzyżyk-gwiazdka w odcinku, OB krzyżyk-gwiazdka w odcinku,
solid o wadze 23 silikwy: gwiazdka w legendzie rewersu, gwiazdka w polu awersu i rewersu.
Złote monety sycylijskie i italskie z biegiem czasu traciły także na próbie złota.
Ostatnie semisy bizantyjskie bite w Syrakuzach mają próbę złota około 400/1000 podczas,
gdy te same monety z Konstantynopola to prawie czyste złoto.
Podoba mi się wyobrażenie cesarza na tych semisach (solidów już nie bito). Cesarz podobny jest na nich do portretu z Krzyku Edwarda Muncha:

Bazyli I Macedończyk 867 – 886. Au semis. Mennica: Syrakuzy. Średnica 13,4/13,6/ mm. Waga 1,46 gr. Lata 868 – 878.


Av. BAS - ILEIOC popiersie z krótką brodą na wprost, w koronie i loros, w prawej ręce trzyma kulę z krzyżem.
Rv. CON - STANT popiersie bez brody na wprost, w koronie i chlamydzie, w prawej ręce trzyma kulę z krzyżem.
Lit. DOC III.2 nr 14. Sear nr 1714. Anastasi nr 579. Alberto D’Andrea, Cesare Costantini, Andrea Torno Ginnasi – Byzantine coinage In Italy vol. III no 894.

Jeśli chodzi o monetę kolegi divusric to stawiałbym raczej na Justyniana I.
Na jego monetach częściej występują błędy w napisach, a i imię cesarza bardziej pasuje do Justyniana.
Napis na rewersie po obu stronach krzyża bardziej mi wygląda na N-I niż K-Y.
Ogólnie rzecz biorąc tego typu monety z Kyziku są rzadsze niż z Nikomedii.
Pozdrawiam, minimus

PREM

  • Członkowie TPZN
  • Stały bywalec
  • *
  • Wiadomości: 337
    • https://orderyprzemekzieba.blogspot.com/
Odp: Reforma Anastazjusza i jego follisy
« Odpowiedź #10 dnia: 26 Czerwca 2018, 20:52:05 »
Kolega minimus zabrał głos i to bardzo fajnie, bo dobrze jak specjalista w mennictwie Bizancjum dzieli się wiedzą, a wątek ma szanse na kontynuację.
Ja mam do Kolegi pytanie, co warto zakupić odnośnie klasyfikacji monet bizantyjskich oprócz Seara ,,Byzantine coins and thei values"? Zawsze zaczynam wchodząc w jakiś temat od zgromadzenia literatury, poza Searem,  opracowaniami dla amatorów jak ,,The Begginer's Guide to Identifying Byzantine Coins i książką Salomona ,,Mennictwo Bizantyjskie" mam jeszcze opracowanie o mennictwie Trapezuntu, monetach arabsko-bizantyjskich i..tyle. Czy kolega poleciłby coś dodatkowo, co można zakupić by wiedzę pogłębić?
Z góry dziękuję za pomoc !
Przemek

DzikiZdeb

  • Gaduła
  • ****
  • Wiadomości: 4 347
Odp: Reforma Anastazjusza i jego follisy
« Odpowiedź #11 dnia: 26 Czerwca 2018, 21:13:10 »
Realna waga solida wynosiła więc 4,35 - 4,45 gramów. Natomiast na Sycylii realna waga solida to 3,8 – 3,9 grama, czyli około 20 karatów. Różniły się one stylistycznie od monet z innych mennic, więc nie można ich było pomylić.
Tak duże różnice w złotej monecie na pewno powodowały różne traktowanie w obiegu. Zapytam jeszcze z ciekawości - zachowały się jakieś zapisy źródłowe dokumentujące takie różnice kursowe? Coś w stylu "Marcellinus kwituje odbiór długu monetą sycylijską wyliczone 460 solidów na poczet hipoteki ustanowionej na domu Agatiasza szacowanej na 400 solidów pełnych"?

Na terenie cesarstwa bito też tzw. solidy lekkiej wagi, przeznaczone jednak na rynek zewnętrzny. Używano ich do handlu zagranicznego, głównie z germańskimi królestwami zachodu. Miały wagę 20 – 23 silikw
Czy ten użytek zewnętrzny nie polegał w dużej mierze na płaceniu trybutów określonych całkowitą wagą złota, a więc nie mający większego znaczenia, ile będzie ważyć jedna moneta? Czy coś pomieszałem? Jaki był cel takiego obniżania wagi?

minimus

  • Użytkownik
  • **
  • Wiadomości: 98
Odp: Reforma Anastazjusza i jego follisy
« Odpowiedź #12 dnia: 27 Czerwca 2018, 16:59:00 »
Nie ma ostatecznego, przekonującego wszystkich wyjaśnienia dlaczego bito lekkie solidy.
Istnieje przekonanie, że służyły one do realizacji obrotu handlowego, a nie do płacenia trybutu.
Jedną z propozycji jest, że lżejsze solidy bardziej odpowiadały lokalnym standardom wagowym,
które ukształtowały się na poszczególnych barbarzyńskich rynkach.
Standardy te opierały się o inne jednostki przeliczeniowe niż 24 silikwowy (karatowy) solid i pod te potrzeby bito solidy o innej wadze.
Dla zainteresowanych obiegiem lekkich złotych solidów bizantyjskich polecam następującą literaturę:
Howard L. Adelson - Light weight solidi and Byzantine trade during the sixth and seventh centuries
https://pl.scribd.com/document/87580480/Light-weight-solidi-and-Byzantine-trade-during-the-sixth-and-seventh-centuries-by-Howard-L-Adelson
W książce M.F. Hendy - Light weight solidi, tetartera, and the book of the prefect
https://pl.scribd.com/document/253172087/Light-weight-solidi-tetartera-and-the-book-of-the-prefect-M-F-Hendy
 autor podaje, że w egipskich papirusach zapisano płatności realizowane według różnych standardów wagowych,
różniących się od solida wagi 24 silikw (karatów), np. w standardzie prywatnym, publicznym, aleksandryjskim,
złotniczym, w standardach z Arsinoe lub Memfis, i innych.
Standardy te różniły się między sobą o kilka silikw wagi. Podobnie mogło być na lokalnych rynkach poza granicami cesarstwa.

Jeżeli chodzi o literaturę numizmatyczną dotyczącą monet bizantyjskich,
to wykaz książek można znaleźć na Forum Ancient Coins pod linkiem:
http://www.forumancientcoins.com/numiswiki/view.asp?key=Byzantine
Ja jako jeden z pierwszych katalogów kupiłem sobie 5-tomowy katalog zbiorów
Catalogue of the Byzantine Coins in the Dumbarton Oaks Collection and in the Whittemore Collection.
Obecnie można znaleźć go za darmo w sieci:
https://www.doaks.org/research/publications/books/catalogue-of-the-byzantine-coins-in-the-dumbarton-oaks-collection-and-in-the-whittemore-collection-1

https://www.doaks.org/research/publications/books/catalogue-of-the-byzantine-coins-in-the-dumbarton-oaks-collection-and-in-the-whittemore-collection-2

https://www.doaks.org/research/publications/books/catalogue-of-the-byzantine-coins-in-the-dumbarton-oaks-collection-and-in-the-whittemore-collection-3

https://www.doaks.org/research/publications/books/catalogue-of-the-byzantine-coins-in-the-dumbarton-oaks-collection-and-in-the-whittemore-collection-4

https://www.doaks.org/research/publications/books/catalogue-of-the-byzantine-coins-in-the-dumbarton

Co do reszty literatury, to już według indywidualnych preferencji i grubości portfela.
Pozdrawiam, minimus

DzikiZdeb

  • Gaduła
  • ****
  • Wiadomości: 4 347
Odp: Reforma Anastazjusza i jego follisy
« Odpowiedź #13 dnia: 27 Czerwca 2018, 19:54:34 »
autor podaje, że w egipskich papirusach zapisano płatności realizowane według różnych standardów wagowych, różniących się od solida wagi 24 silikw (karatów), np. w standardzie prywatnym, publicznym, aleksandryjskim, złotniczym, w standardach z Arsinoe lub Memfis, i innych.
Czyli mamy solidy w trzech różnych standardach i co najmniej sześć standardów. Który standard odpowiada którym solidom? Które standardy mogą być synonimami? Które standardy wynikały z tradycji i nie miały bieżącego odpowiednika? I tak dalej, i tak dalej, chociaż pewnie wzmiankowane teksty źródłowe nie pozwalają na nic poza kruchymi hipotezami - wciąga jak każde bagienko, w które się głębiej wdepnie :-)

Jeżeli chodzi o literaturę numizmatyczną dotyczącą monet bizantyjskich,
Tak się jeszcze podpytam o przydatność Catalogue of the Imperial Byzantine Coins in the British Museum, szeroko dostępnego w sieci. Odpowiednik dotyczący pryncypatu jest nadal bardzo wartościową pozycją, chociaż w wielu miejscach oczywiście pojawiły się nowe hipotezy/dyskusje, czasem przekreślające przyjęte tam założenia.

PREM

  • Członkowie TPZN
  • Stały bywalec
  • *
  • Wiadomości: 337
    • https://orderyprzemekzieba.blogspot.com/
Odp: Reforma Anastazjusza i jego follisy
« Odpowiedź #14 dnia: 28 Czerwca 2018, 12:50:08 »
Bardzo dziękuję za podanie literatury i linków !

 

R E K L A M A
aukcja monet