Jesienny sezon łowiecki A.D. 2022

[borsuk1977]

U nas "Persja" używa się w odniesieniu albo do imperium Achemenidów do 330 roku p.n.e., albo do Iranu przed zmianą nazwy, ewentualnie do państwa "nowoperskiego" Sasanidów.
W polskich opisach aukcji też widzę "Królestwo Persis" w odniesieniu do tego królestwa z czasów partyjskich https://onebid.pl/pl/archive/1/0/0/0/Persis.
Wyniki na cytowanej przez Pana acsearch.info dla "Persia" i "Persis" również tak wyglądają i są w znacznym stopniu rozłączne.

Starożytni Grecy używali w stosunku do Iranu nazwy Persis, która wywodzi się od staroperskiego Parsa - nazwy Persów, jednego z ludów irańskich. Ze względu na to, że ówcześni Persowie pod przywództwem Achemenidów zdominowali wszystkie inne ludy irańskie, ich nazwa była używana przez Greków jako zbiorcze określenie na wszystkich Irańczyków, chociaż niektórzy autorzy greccy zdają też sobie sprawę z istnienia ogólnego terminu Arioi o takim samym zakresie. Poza tym jednak Grecy czasami stosowali określenie Persowie także w węższym sensie, na określenie mieszkańców Persis, w znaczeniu irańskiego regionu Pars/Fars. Trzeba tu podkreślić, że przez całą swoją historię Irańczycy używali określenia Persja i Persowie jedynie w tym właśnie wąskim znaczeniu regionalnym, w stosunku do swojego kraju jako całości używając wskazanych powyżej form Airjana, Arjan-, Eran, Iran. Tymczasem grecka nazwa Persis przeszła do innych języków europejskich i w niej ma źródło polska forma Persja,

https://pl.wikipedia.org/wiki/Staro%C5%BCytny_Iran

Wydaje mi sie że to powinno ostatecznie rozwiać Pana wątpliwości co do tego tematu.

[Luca Romano]

Z jednej strony w łowieckim wątku dość cicho i spokojnie, z drugiej wiem, że, przynajmniej niektórzy, forumowicze upolowali sporo tłusteego materiału na zimę. I dla mnie ów sezon będzie chyba jednym z najobfitszych, toteż dla rozruszania wątku i zmobilizowania innych, wracam do rozłożonego w czasie dzielenia się nowościami, z których choć większość już opisana, to czeka jeszcze na ładne zdjęcia.

Na początek jedna z ostatnich ulubienic, czyli Faustyna Młodsza, ukazana na brązie bitym pod jej mężem - Markiem Aureliuszem z Junoną na rewersie. Oczywiście moneta całościowo jako numizmat nie jest idealna, ale to zdecydowanie jeden z tych walorów, w którym zakochałem się chwilę po jego zobaczeniu i nie było już odwrotu. Wariant popiersia z diademem i kokiem upiętym poniżej linii policzków. Na rewersie Junona z paterą, berłem i pawiem u stóp. Moneta wybita w Rzymie 161-176 A.D., opisywana przeważnie jako As, ale jak wiemy dopóki nie zbada się dokładnie stopu krążka, nie można być niczego pewnym a czasem i badania nie są rozstrzygające (w tym temacie zawsze będę miał z tyłu głowy badania Prof. Awianowicza). I w tym przypadku, w mojej ocenie, moneta ma prezencję dupondiusową a nawet pasuje do swojego nominału bardziej niż wiele dupondiusów, sprawiając wrażenie, że jest to mały sesterc. Inter alia, za sprawą iście sestercowego, wysokiego brzegu monety, nie mówiąc już o patynie i ogólnym orichalcumowym odczuciu, które prowokuje, kiedy trzymam ją w dłoniach.

🔸25,6/24,8mm
🔸11,97g (czyli nieco więcej niż średnia dla Asów Marka i mniej (w podobnym wymiarze 1-1,5g) niż średnia dla Dupondiusów)
🔸RIC 1647

[Ebenezer Cooke]

 Faustyna Młodsza, ukazana na brązie bitym pod jej mężem - Markiem Aureliuszem z Junoną na rewersie

Piękna moneta, w bardzo ładnej, naturalnej patynie, takie lubię najbardziej. Moneta wyglada na dość grubą i mi też na asa nie wyglada. Jakie ma wymiary i wagę?

[Luca Romano]

 Faustyna Młodsza, ukazana na brązie bitym pod jej mężem - Markiem Aureliuszem z Junoną na rewersie

Piękna moneta, w bardzo ładnej, naturalnej patynie, takie lubię najbardziej. Moneta wyglada na dość grubą i mi też na asa nie wyglada. Jakie ma wymiary i wagę?

Dziękuję za dobre słowo i pytanie. No tak, nie dodałem osi posta z wymiarami, które miałem przygotowane jako pierwsze Edytuję post źródłowy.

[Luca Romano]

 Faustyna Młodsza, ukazana na brązie bitym pod jej mężem - Markiem Aureliuszem z Junoną na rewersie

Moneta wyglada na dość grubą i mi też na asa nie wyglada.

Jak widać, jest też dość mała (niedużej średnicy), więc ewidentnie się nie "rozpłaszczyła" tak jak by mogła, ale tym bardziej przypuszczam, że mogło to wynikać z innego stopu, potrzebującego (lub nie) innych temperatur. Z drugiej (piętnastej juz chyba tak naprawdę) strony, nawet mimo nieco mniejszej średnicy, wybita jest bardzo ładnie i wcale nie brakuje jej szerokości.

[Ebenezer Cooke]

]

Jak widać, jest też dość mała (niedużej średnicy), więc ewidentnie się nie "rozpłaszczyła" tak jak by mogła, ale tym bardziej przypuszczam, że mogło to wynikać z innego stopu, potrzebującego (lub nie) innych temperatur. Z drugiej (piętnastej juz chyba tak naprawdę) strony, nawet mimo nieco mniejszej średnicy, wybita jest bardzo ładnie i wcale nie brakuje jej szerokości.

Mnie trochę dziwi, że w tym okresie dość niestarannie przygotowywano krążki mennicze, bo rozstrzał wagowy w tym typie jest bardzo duży, np. znalazłem monetę ważącą aż 14,54 gr. https://www.acsearch.info/search.html?id=840233, bo przecież chyba jest niemożliwe, aby w tej emisji bito asa i dupondiusa z takimi samymi przedstawieniami.

[Luca Romano]

]

Jak widać, jest też dość mała (niedużej średnicy), więc ewidentnie się nie "rozpłaszczyła" tak jak by mogła, ale tym bardziej przypuszczam, że mogło to wynikać z innego stopu, potrzebującego (lub nie) innych temperatur. Z drugiej (piętnastej juz chyba tak naprawdę) strony, nawet mimo nieco mniejszej średnicy, wybita jest bardzo ładnie i wcale nie brakuje jej szerokości.

Mnie trochę dziwi, że w tym okresie dość niestarannie przygotowywano krążki mennicze, bo rozstrzał wagowy w tym typie jest bardzo duży, np. znalazłem monetę ważącą aż 14,54 gr. https://www.acsearch.info/search.html?id=840233, bo przecież chyba jest niemożliwe, aby w tej emisji bito asa i dupondiusa z takimi samymi przedstawieniami.

Pytanie jeszcze, "w którym dokładnie okresie (tego okresu)?", bo mennictwo za Marka Aureliusza było "targane" licznymi uwarunkowaniami. Zdaje się, że po objęciu władzy i w okolicach 176r. (w przypadku monety kruszcowej), były nawet próby powrotu do niższego standardu neroniańskiego po oszczędnościach za Antoninusa Piusa, ale co do zasady i zawartość kruszców była w niektórych "okresach okresu" wyjątkowo niska i właśnie jakość przygotowywanych krążków jak i samego bicia odbiegały często od starannego.

Tutaj mamy dodatkową trudność, bo ciężko dokładnie wydatować te emisje z Cesarzową i odszukać właściwą prawidłowość, czy np. te wyższe wagi Asów, o których Pan wspomniał, pojawiały się przez niestabilne standardy, czy może zmieniały się one w określonym kierunku dla większych partii bitych w dłuższym czasie. Aż chciałoby się popracować nad tematem nieco dokładniej (a może ten czas poswięcić tylko na dokładniejsze przeszukanie dostępnych opracowań), więc sam stawiam spory znak zapytania przy tej obserwacji, ale widywałem nawet podobne sesterce (a propos tych samych przedstawień), gdzie de facto wystarczy dołożyć 2-3 mm w rozmiarze krążka do tego mojego Asa/Dupondiusa (i oczywiście wagę) i de facto tym samym stemplem można by załatwić jeszcze wyższy nominał. Mam na myśli to, że niektóre stemple użyte dla wybicia sesterców wcale nie wypełniają tak dokładnie nieco większych przestrzeni.

[Bebek2006]

Może monety za Marka Aureliusza były bite al marco?
Są denary tego władcy, które różnią się od siebie znacząco wagą i rozmiarem, i chyba mam nawet takie...
Widziałem też jego sesterca, który był wyjątkowo mały (poniżej 3 cm), ale za to bardzo gruby.

[Luca Romano]

Może monety za Marka Aureliusza były bite al marco?

Nie wiem czy byłoby to tak zaskakujące, ale doceniam grę słowem "marco" w tym kontekście

Są denary tego władcy, które różnią się od siebie znacząco wagą i rozmiarem, i chyba mam nawet takie...
Widziałem też jego sesterca, który był wyjątkowo mały (poniżej 3 cm), ale za to bardzo gruby.

Trochę już o tym wspomniałem wyżej, ale tak, był to burzliwy okres dla Imperium, co musiało rzutować także na mennictwo. Co do sesterca poniżej 3cm, pytanie jeszcze jak dużo poniżej, bo takie 29mm, to widuję dość regularnie (albo kręcące się w okolicach 30-tki). Swoją drogą, właśnie dwa sesterce Marka udało mi się ledwie chwilę temu nabyć, więc będzie okazja, żeby je tu pokazać, ale też jeszcze dokładniej przestudiować temat.

[Booboo]

Ja się ostatnio dowiedziałem, że w mennictwie republikańskim w zasadzie nie można wyznaczyć systemu sekstanalnego, bo odchylenia wagowe są tak duże, że taka kategoryzacja, oparta na stosunku wagi monety do wagi funta nie ma racji bytu.

Także może okaże się niedługo, że rozróżnienie na dupondiusy i asy nie istniało w starożytności 

[Bebek2006]

Trochę już o tym wspomniałem wyżej, ale tak, był to burzliwy okres dla Imperium, co musiało rzutować także na mennictwo. Co do sesterca poniżej 3cm, pytanie jeszcze jak dużo poniżej, bo takie 29mm, to widuję dość regularnie (albo kręcące się w okolicach 30-tki).

Jakoś koło 20-25 mm, już teraz nie pamiętam dokładnie.

[syl06]

Witam po długiej przerwie. Zakupy coraz rzadziej. Ostatnimi czasy pociągają mnie duże brązy prowincjonalne. Na zdjęciu Brąz z Philipopolis waga 15.4.g.

[Luca Romano]

Witam po długiej przerwie. Zakupy coraz rzadziej. Ostatnimi czasy pociągają mnie duże brązy prowincjonalne. Na zdjęciu Brąz z Philipopolis waga 15.4.g.

Sympatyczny brązik i kolejny przykład rozglądania się za nieco większymi (szerszymi) krążkami. Coś więcej na jej temat?

[Ebenezer Cooke]

Także może okaże się niedługo, że rozróżnienie na dupondiusy i asy nie istniało w starożytności 

Jeśli my dziś mamy z tym problem, to ciekawi mnie jak to wyglądało w epoce, jak rozróżniano na targu w Rzymie asa od dupondiusa, np, przy zakupie gęsi. Wiadomo, że w obiegu były asy i dupondiusy z emisji poprzednich cesarzy, czasem asy miały większą wagę niż dupondiusy, jak w tym wszystmi się połapać? Teoretycznie można było odróżnić as- brąz , dupondius- orichalkum (mosiądz), ale co z monetami w patynie. As przeważnie popiersie cesarza bez korony- dupondius cesarz w koronie, ale też nie zawsze, a co z cesarzowymi? 

[Luca Romano]

Po publikacjach z małżonką, czas na samego Marka. Są monety, których rzadkość, mimo widocznego zużycia i wad krążka, w połączeniu z dobrym portretem władcy (a w tym przypadku naprawdę przyzwoitym cały awersem łącznie z legendą) potrafi wybaczyć nieco więcej. Tak jest z załączonym sestercem, wybitym po odpanięciu Germanów z mundialu, pardon, po rozejmie z Kwadami jesienią 172 roku, symbolizującym  zwycięstwo nad Germanami. Z uwagi na podobieństwo przedstawienia cesarza, tym razem zostawię tutaj wersję "artystyczną" zdjęć w postaci kolarzu a niebawem, jak tylko dotrze, pojawi się tu jeszcze inny egzemplarz Marka, tym razem w lepszym stanie.

🔸Sesterc wybity w Rzymie 172-173 A.D.
🔸30,6/29,3mm/24,34g
🔸OBV: M ANTONINVS AVG TR P XXVII
🔸GERMANICO AVG IMP VI COS III S C, Tropeum z tarczami złożonymi u stóp, po bokach Germanie, z lewej siedząca zdruzgotana kobieta a po prawej stojący mężczyzna ze związanymi rękoma
🔸RIC 1060