Pokażę ostatnią monetkę z serii sestercowych zdobyczy, na którą czekałem.
Philip I Arab, sestertius, mint Rome, 248 ad., obv. IMP M IVL PHILIPPVS AVG, laureate, draped and cuirassed bust right, rev. FELICITAS TEMP S-C, Felicitas standing left with caduceus and cornucopiae, 20,72 g, RIC 169a, Cohen 44, Sear 8992.
Sesterc Filipa I Araba z mennicy Rzym, wybity w 248 r.n.e. Tytulatura awersu IMP M IVL PHILIPPVS AVG, popiersie cesarza w wieńcu i zbroi w prawo. Na rewersie legenda FELICITAS TEMP oraz litery S-C i przedstawienie Felicitas, trzymającej kaduceusz i róg obfitości. Ładna moim zdaniem i duża jak na sesterce III wieku moneta, z przyjemną patyną i bardzo ładnymi szczegółami portretu jak i rewersu. Nieco tlenków nie dodaje jej może uroku, ale myślę, że moneta pomimo tego trzyma poziom.
Felicitas była personifikacją szczęcia i pomyślności. W zestawieniu z tą legendą, rewers odnosi się do szczęśliwych czasów, które zapewne gwarantować miało panowanie Filipa I Araba. Według W. Kaczanowicza legendy monetarne Filipa I Araba sugerowały nadzieję na szczęśliwy rozwój całęgo pańśtwa rzymskiego w powiązaniu z objęciem władzy przez nowego augusta (W. Kaczanowicz, Aspekty ideologiczne w rzymskim mennictwie lat 235-284 n.e., wyd. UŚ 1990, s. 44). W rzeczywistości owe szczęśliwe czasy dla Filipa i jego rodziny skończyły się w 249 r.n.e., kiedy to doszło do buntu wojsk pod wodzą Trajana Decjusza. Ostatnio pokazałem sesterce Maksymina Traka (który został cesarzem po zamordowaniu Aleksandra Sewera i jego matki Julii Mamei) oraz Gordiana III (który cesarzem został dość przypadkowo w czasie buntu przeciwko Maksyminowi Trakowi, a panował początkowo jako cezar u boku Pupiena i Balbina, zaś rządy "samodzielne" objął po ich zamordowaniu przez gwardię pretoriańską). Filip I Arab z kolei do władzy doszedł po śmierci Gordiana, który zginął w bitwie lub został zamordowany w wyniku spisku w czasie kampanii perskiej w 244 r.n.e. Do kompletu brakuje mi niestety sesterców Pupiena i Balbina oraz Gordiana I i II, ale to już droższa zabawa, zwłaszcza Gordianowie I i II oraz Pupien. Nie mniej jednak te krótkie i zmieniające się w tragicznych okolicznościach panowania można uznać za otwarcie tzw. Kryzysu III wieku w Cesarstwie Rzymskim.
Wątek: Wiosennny sezon łowiecki 2023 (Przeczytany 22436 razy)
