Kilka rad praktycznych:
Trzeba się nauczyć odróżniać wady mennicze od zużycia monet.
1. Zużycie obiegiem najczęściej jest równomierne na wystających elementach reliefu.
2. Wady mennicze mogą być wadami przygotowania krążka. Krążki były często przygotowane przez walcowanie, które dostarczało w miarę równej grubości. Jednak były i takie techniki, gdzie krążki były wyklepywane ręcznie i tu różnice w grubości mogły być znaczne, co prowadziło do częściowego niedobicia. Monety z takimi wadami miały niedobicia po obu stronach w tym samym obszarze.
2. Wady bicia:
A. uszkodzenia stempli, pękniecia-rysy, wykruszenia, wypełnienia, korozja.
B. Podwójne bicie. Tu często pojawiają się błędne atrybucje. Może być powodem błędnej oceny stanu.
C. I inne…
Krążki ortów gdańskich bardzo często wykazują niedobicia na godzinach 3 i 9, jak pisał kol. pasjonatort, moim zdaniem wynika to raczej z kształtu stempla, niż z przygotowania krążka. O ile wiem, orty tłoczono przy użyciu prasy kieszonkowej (taschenwerk), gdzie nie wkładano paska blachy, ale pojedyncze krążki. Taka powtarzalna wada nie byłaby możliwa, gdyby była to wina krążka.
Polecam nasz dział Forum na temat technik menniczych oraz słownik.
Również zachęcam do obserwacji i zadawania pytań. Ktoś kiedyś powiedział, że ludzie dzielą się na samouków i nieuków.
Ten wątek wyewoluował z tematu autentyczności ortów do technik. Proponuję go tam przenieśc w całości.