Literatura historyczna.

[nabializm]

Mamy dział na temat literatury numizmatycznej, może warto też ukazać coś z dziejów historii.
Podzielmy się w tym wątku, co uważamy za ciekawe do przeczytania. Zadajemy pytania na temat interesujących nas książek obejmujący interesujący nas okres historii.

Ostatnio trafiłem na książkę Konsolidacja cesarstwa rzymskiego za panowania Aureliana 270 - 275 Suski Robert.

Opis:
Panowanie Aureliana było istotne dla odbudowy Cesarstwa Rzymskiego w III wieku. Gdy cesarz wstępował na tron sprawował on kontrolę tylko nad centralną częścią cesarstwa. W swojej pracy zajmowałem się czteroma aspektami konsolidacyjnej polityki Aureliana. Źródłami dla mojej pracy byli: Historia Augusta, Historia Nova Zosimosa, fragmenty z Deksipposa, brewiarzyści (Aureliusz Wiktor, Eutripiusz, Festus, Epitome de Caesaribus), kroniki (Hieronim, Synkellos, Malalas, Zonaras), a także źródła o charakterze numizmatycznym, epigraficznym, oraz papirologicznym. Po pierwsze Aurelian powstrzymał najazdy ludów najeżdzających Cesarstwa Rzymskie, zamieszkałych na północ od Dunaju. Pokonał on Wandalów (w 270 r.), Jutungów (271 r.), Gotów (271 r.), Karpów (273 r.). Cesarz nie tylko powstrzymał najazdy, ale także dzięki działaniom systemowym (zawieranie foedus, przeniesienie części Karpów na terytorium rzymskie, opuszczenie Dacji) zwiększył bezpieczeństwo rzymskich granic. To ostatnie wydarzenie było najbardziej kontrowersyjne (miało one miejsce po pokonaniu Gotów, a nie jak chciało część badaczy po powstrzymaniu najazdu Karpów, czy pod koniec panowania cesarza). Dzieki tej decyzji rozpadła się wspólnota gocka. Konsekwencją najazdu Jutungów było także wniesienie wokół Rzymu murów Aureliana. Po drugie Aurelian w 272 roku pokonal rebelię wywodzących się z Plamyry Waballata i jego matki Zenobii. Aurelian odzyskał rzymski wschód oraz odbudował rzymską armię w tych prowincjach. Wydaje się mi zasadne aby w rebelii Zenobii widzieć chęć utrzymania pozycji politycznej jej zmarłego męża Odainata i przychylam się do zdania prof. Gawlikowskiego, który widzi w buncie Zenobii tylko jeszcze jedną rebelię jakich pańśtwa rzymsko często doświadczyło w III wieku, a nie separatystyczne dążenia w Palmyrze. Proponuje też nową interpretacje bitwy pod Emesą. Po trzecie cesarz zlikwidował Imperium Galliarum w 274 roku pokonując w bitwie pod Chalons wojska Tericusa. Po czwarte prowadził on bardzo interesująco politykę religijną, promując intensywnie na swoich monetach od 273 roku kult Sol Invictus.

Wydawnictwo AVALON  2008r.

Mam jedynie uwagi do redaktora i korekty: w książce są czasami denerwujące błędy w czcionce, naprawdę to przeszkadza w czytaniu.

Na tą chwilę dobrnąłem do połowy książki, jest dość trudna, sprawia wrażenie bardzo rzetelnej pracy. Autor wiele dyskutuje z autorytetami i podważa bądź ukazuje różnice w interpretacji zdarzeń, nie jestem oczytany w temacie i nie mam dostępu do tych źródeł z których korzystał, wydaje się jego argumentacja bardzo przemyślana i logiczna. Autor przewalił mnóstwo materiału historycznego, epigraficznego; inskrypcje, listy, monety...

Kolejny materiał który powinien zainteresować (na starym forum o tym pisałem)
Studia nad propagandą polityczną w Cesarstwie Rzymskim (II–III w.) Agata Aleksandra Kluczek

Prezentowane w niniejszym tomie studia dotyczą kolejno kilku różnych, lansowanych na monetach, wątków ideologii i propagandy rzymskiej skupionej wokół osoby cesarza. To on bowiem pozostaje w centrum zainteresowania w każdym ze szkiców. Pokazują one różne sposoby budowania charyzmy imperatora rzymskiego doby Cesarstwa oraz wciąganie do takich zadań różnych tematów ideologicznych.(...)

spios treści:

I. Bogini Roma w propagandzie imperialnej Antoninów i władców okresu kryzysu III stulecia.Analiza porównawcza występowania motywu
w mennictwie cesarskim 19

II. Znaczenie ideologiczne wspólnych wyobrażeń Romy, Wiktorii, Felicitas i cesarza rzymskiego w mennictwie Kommodusa, Tacyta i Probusa 55

III. Władca wobec kryzysu państwa.

Portret polityczny Galliena jako element propagandy
imperialnej w III w. 82

IV. Cesarz rzymski i bogowie.

Źródła numizmatyczne o boskiej inwestyturze
Aureliana.. 104

Kolejna praca tej autorki
Polityka Dynastyczna w Cesarstwie Rzymskim w Latach 235–284

Rozdział I
Praktyka wyznaczania sukcesorów władzy cesarskiej w latach 235-284

Rozdział II
Kobiety w polityce dynastycznej władców rzymskich w czasach kryzysu

Rozdział III
Elementy polityki dynastycznej w działaniach i w propagandzie władców Imperium Rzymskiego
w pięćdziesięcioleciu 235 - 284

Senat i wojsko
Religia
Imiona wielkich poprzedników
Mit dobrego władcy

Ostatnio udało mi się upolować bardzo rzadki materiał, polowałem na to od dwóch lat, nareszcie mam:
Aspekty ideologiczne w Rzymskim mennictwie lat 235-284 n.e. Wiesław Kaczanowicz

Książki A. Kluczek jak i R Suski są dostępne i łatwo można kupić, gorąco zachęcam do zapoznania się z tymi materiałami. Mogą być bardzo inspirującym źródłem do rozpoczęcia fajnego tematu na rozwinięcie swojej kolekcji monet.

[nabializm]

Dorwałem kolejną ciekawą literaturę, Pierre Chuvin Ostatni Poganie wyd. czytelnik 2008, 358str.

Książka Pierre’a Chuvina, profesora filologii greckiej na Uniwersytecie im. Blaise’a Pascala w Clermont-Ferrand, jest rekonstrukcją dziejów i kultury społeczności Cesarstwa Rzymskiego, które po przyznaniu wolności wyznania chrześcijanom pozostały wierne kultom i tradycjom pogańskim.

"Ostatni poganie" (1990) podzieleni są na dwie części: Kronikę i Portret. Pierwsza ukazuje kolejne etapy pozbawiania pogan dostępu do władzy, słabnięcia ich znaczenia w społeczeństwie, wreszcie ich ostatecznej eliminacji z krajobrazu społeczno-religijnego cesarstwa. Druga przedstawia bogactwo i różnorodność wierzeń i praktyk religijnych tej dwuwiekowej schyłkowej epoki pogaństwa w Cesarstwie Rzymskim.

Obejmuje okres w przybliżeniu między rokiem 313 a połową VI wieku.

[nabializm]

W księgarni trafiłem na ciekawą książkę Frank Kolb Ideał późnoantycznego władcy wyd. poznańskie 2008, 308str.

Frank Kolb (ur. 27 lutego 1945 r. w Rheinbach, Nadrenia Północna-Westfalia) jest niemieckim profesorem historii starożytnej w Eberhard Karls Uniwersytet w Tybindze w Niemczech.
Tak na marginesie był zamieszany w spór z Manfredem O. Korfmannem dotyczący Troi więcej na stroniehttp://www.mlahanas.de/Greeks/LX/Troy.html 

Późnoantyczna ideologia panującego jako system idei, wartości, insygniów i ceremoniałów, które miały służyć legitymizacji osoby i działań cesarza, a co za tym idzie utrzymaniu jedności Imperium Romanum, nie została dotychczas przedstawiona w sposób syntetyczny. Późnoantyczne Cesarstwo niemal we wszystkich swych formach było reakcją na zawirowania okresu rządów tzw. cesarzy wojskowych. Ograniczeniu samowoli silnej armii i przerwaniu łańcucha niekończących się uzurpacji – zagrażających w coraz większym stopniu podstawom egzystencji Imperium Romanum – służyć miała daleko idąca sakralizacja wizerunku cesarza, przekształcenie go w swego rodzaju uświęconą, nietykalną ikonę. Taki obraz władcy charakterystyczny był później dla Cesarstwa Bizantyńskiego, a także średniowiecznych monarchii europejskich.

Ten podręcznik jest bardzo przyjemny, myślę że dla nas kolekcjonerów monet z IV wieku sporo istotnych wniesie informacji. Zapraszam do lektury    

[Venasque]

Właśnie jestem w trakcie lektury tej ostatniej i też gorąco polecam osobom zainteresowanym - dużo o monetach 
Styl co prawda wyraźnie czuć że niemiecki, ale... co ja bym dał żeby móc się uczyć do sesji z takiego podręcznika 

[Gajusz]

Z historycznego punktu widzenia szczególnie warty jest polecenia "Poczet cesarzy rzymskich" Aleksandra Krawczuka. Książka niezmiernie ciekawa, ujawniająca wiele mniej znanych faktów, a przy tym napisana bardzo dobrym językiem. Wizerunki cesarzy są przedstawione za pośrednictwem monet - miły akcent dla oka nie tylko numizmatyka

[nabializm]

"Poczet cesarzy rzymskich" Aleksandra Krawczuka, To książka dobra by się zaznajomić z tematem, liznąć sobie małe co nieco o cesarzach, dobry materiał dla początkujących.

Może teraz trochę klasyki:
DZIEJE RZYMU - 2 TOMY; M. CARY, H. SCULLARD Wyd. PIW, Warszawa 1992. Łącznie 1352 strony.

W książkach omówiono i zilustrowano: środowisko geograficzne dziejów rzymskich; najdawniejsi mieszkańcy Italii; Grecy i Etruskowie w archaicznej Italii; Lacjum i rzym; Rzym w czasach królewskich; źródła do wczesnych dziejów Rzymu; konflikt stanów -pierwszy etap; wojny wczesnej Republiki; konflikt stanów -drugi etap; wojny z Latynami, Samnitami i Pyrrusem; państwo rzymskie w III w. p.n.e.; pierwsza wojna punicka i podbój Italii północnej; druga wojna punicka; podboje w zachodniej strefie Morza Śródziemnego; wojny macedońskie; wojny Rzymu w Azji w II stuleciu; administracja prowincjonalna; polityka wewnetrzna w II stuleciu; społeczeństwo rzymskie w II stuleciu; Tyberiusz i Gajusz Grakchowie; Mariusz, reforma armii rzymskiej; wojny ze sprzymierzeńcami w Italii w latach 91-83 p.n.e.; jedynowładztwo L. Korneliusza Sulli; niepowodzenie prób odrodzenia republiki; wojny Lukullusa, Pompejusza i Krassusa; podbój Galii przez Cezara i upadek pierwszego triumwiratu; droga Cezara do jedynowładztwa; drugi triumwirat; społeczeństwo rzymskie w I wieku; działalnośc reformatorska Augusta, Rzym i Italia; imperium rzymskie za czasów Augusta; dynastia julijsko-klaudyjska, sytuacja wewnętrzna; imperium rzymskie za panowania dynastii julijsko-klaudyjskiej; społeczeństwo rzymskie za pierwszych cesarzy; rok czterech cesarzy; dynastia flawijska; pięciu dobrych cesarzy, administracja państwa; pięciu dobrych cesarzy, sprawy zagraniczne; społeczeństwo rzymskie w latach 70-180 n.e.; Kommodus i Sewerowie; kryzys Cesarstwa w III wieku; Dioklecjan i Konstantyn; przemiany gospodarcze, kulturalne i religijne; Cesarstwo Rzymskie -bilans i perspektywy.

 

ZMIERZCH CESARSTWA RZYMSKIEGO  Edward Gibbon  2 -Tomy Wyd. PIW, Warszawa 1995, str. 388, 466

UPADEK CESARSTWA RZYMSKIEGO NA ZACHODZIE Edward Gibbon

Monumentalna praca Edwarda Gibbona (1737-1794) The History of the Decline and Fali of the Roman Empire należy do kanonu klasyki historycznej, Znakomitym pisarstwem reprezentuje to, co w historiografii tradycyjnej najlepsze, a dzięki oświeceniowemu racjonalizmowi, inteligencji i odwadze intelektualnej autora wyrasta ponad ówczesne ograniczenia źródłowe i metodologiczne. Całość dzieła obejmuje okres od pierwszych symptomów kryzysu imperium rzymskiego pod koniec II wieku aż do zdobycia "Nowego Rzymu", Konstantynopola, przez Turków w roku 1453. Kilkakrotnie wydawany przez PIW przekład początkowych tomów, któremu nadano tytuł Zmierzch Cesarstwa Rzymskiego, kończy się śmiercią cesarza Juliana Apostaty i wraz z nią klęską restytucji pogaństwa w Rzymie. Niniejsza kontynuacja tego przekładu (lekturowe może być ona traktowana jako samodzielna książka) doprowadza czytelnika do symbolicznego roku 476, kiedy germańscy najemnicy zdjęli z tronu ostatniego cesarza zachodniorzymskiego, RomulusaAugustulusa. Dalsze dzieje wschodniej części imperium składają się już, według naszej terminologii, na historię Bizancjum.

Wszystkie książki jak ktoś jest zainteresowany to widzę że są dostępne są na aukcjach allegro.

[Mikołaj]

Znów sekcja rzymska robi propagandę... 
A innych epok to nie ma?

Z moich dawnych odkryć książkowych:
"Tamerlan i jego czasy" prof. Małowista - piękny opis XV wieku na Wielkim Stepie, rozprawa o legendarnym okrucieństwie, ambicji i zdolnościach wojskowych.....

"Młodsza Europa" prof. Kłoczkowskiego - IX/X wiek w krajach Europy Środkowej i Centralnej... Stulecie,kiedy całą dotychczasowa Europa zwiększyła się dwukrotnie wskutek chrystianizacji państw skandynawskich, Bułgarii, Rusi, Czech, Polski...Czas wielkiej przemiany kulturowej...

Z bliższych nam spraw: "Stefan Batory" Jerzego Besali - znakomita biografia tego wielkiego władcy, który będąc księciem małego Siedmiogrodu został jednym z najpotężniejszych władców XVI-wiecznej Europy....

A jeszcze z zakresu numizmatyki:
"Mennica olkuska" J. Reymana - wspaniałe dzieło opisujące genezę, pracę i zamknięcie tej ważnej mennicy przełomu XVI/XVII wieku. Fantastycznym dodatkiem jest aneks tekstów źródłowych dotyczący mennicy....

Czy Wy koledzy świata i historii poza Rzymem nie widzicie?

[nabializm]

Czy Wy koledzy świata i historii poza Rzymem nie widzicie?

Widzimy jak najbardziej i cieszę się, że wreszcie koś podał coś ciekawego poza Cesarstwem! Ukazuję literaturę obejmującą cesarstwo, bo jest to główny temat mojego zainteresowania.

Z mojej strony mogę polecić ciekawe książki francuskich autorów dotyczące średniowiecza, z mojej domowej biblioteczki:

Jean-Claude Schmit Gest w średniowiecznej Europie Rok wydania: 2006 wyd. Oficyna Naukowa
[Mediewista, pracownik naukowy L'Ecole des hautes etudes en sciences sociales w Paryżu, autor książek poświęconych średniowieczu.]

Autor rysuje rozległą panoramę dziejów gestu , chcąc wydobyć z niebytu ten świat ludzkiej ekspresji, który z naturalnych przyczyn nie mógł być dobrz utrwalony przez słowo i zapis ikonograficzny. Zaczyna od głębokiej starożytności, dochodząc do wczesnych czasów nowożytnych, ale koncentruje się przede wszystkim na okresie średniowiecza.

Michel Pastoureau Średniowieczna gra symboli wyd. Oficyna naukowa
[Francuski specjalista w dziedzinie historii średniowiecza, który urodził się w Paryżu 17 czerwca 1947. Studiował w École Nationale des Chartes, kolegium dla przyszłych archiwistów i bibliotekarzy.]

Średniowieczna gra symboli to studia dotyczące różnych aspektów znaczenia symbolicznego i form jego wyrażania.Książka zadziwia bogactwem i różnorodnością badanej materii oraz rozległością spojrzenia na świat symboli, które uczy czytać i rozumieć. Daje pełen przegląd problematyki: od średniowiecznych bestiariuszy przez symboliczny świat roślin, kwiatów i drzew, barw, emblematów i herbów, które kształtowały średniowieczną wyobrażnię symboliczną, do szachów i szachownicy oraz zasobu imion osobowych, inspirowanych przez legendę o królu Arturze i rycerzach Okrągłego Stołu. Ukazuje również rezonans średniowiecznej symboliki w nowożytnych utworach literackich.

   
Jean-Paul Roux Król. Mity i symbole
[ur. 1925r. Francuski historyk, specjalista od tureckiej i Islamskiej kultury. Jest absolwentem Narodowym Instytutu Języków i Cywilizacji Wschodnich, École du Louvre i Ecole Pratique des Hautes Études.]

Władca - niezależnie od tego czy kolor jego skóry jest czarny, biały, żółty czy czerwony, czy żył przed stu laty, czy przed pięcioma tysiącami lat - jest przede wszystkim królem. Nie ma też króla, który nie podlegałby wpływom religii i zdołałby bez niej uzasadnić swoje istnienie. Jego zasadnicza rola, zapewne jedyna, która się naprawdę liczyła, to pośredniczenie pomiędzy sferą ludzką a boską. Ludzie przypisywali mu coraz bardziej boskie cechy, aż wreszcie ujrzeli w nim połączenie boga i człowieka. Święty król stanowił zapowiedź Chrystusa. Ale, o dziwo, Jego nadejście w niczym nie zmieniło ideologii królewskiej. Instytucja świętej monarchii nie znikła: chrześcijaństwo uznało, że nie może się bez niej obejść. I właśnie historia i ideologia, która ulegała wielu przemianom na przestrzeni dziejów, jest tematem tej książki.

na tą chwilę wystarczy, zachęcam innych do przedstawiania ciekawych książek

[nabializm]

Ostatnio na rynku wydawniczym pojawiła się książka poświęcona Konstantynowi Wielkiemu.

Bertrand Lançon - Urodził się w Le Mans w 1952, jest historykiem i powieściopisarz francuskim specjalizuje się w późnym antyku. Bertrand Lançon został wykształcony przez jezuitów od czasów przedszkolnych do matury. Absolwent ukończył studia na Uniwersytecie w Maine, gdzie odkrył późną starożytność z Jacques Biarnes. Został profesorem historii w 1976 roku, po raz pierwszy nauczał w kolegium i gimnazjum, w Sarthe i Pas-de-Calais. Wstąpił na uniwersytet w 1989 roku w czasowo nauczał na Uniwersytecie w Maine, a następnie na Uniwersytecie Zachodniej Bretanii.

Wśród kilku projektów wydawniczych, pracował nad trzema książkami z Tiphaine Moreau, chrześcijanie pierwszych wiekach, krzyż, znak chrześcijańskiej pochodzenie i "cesarze rzymscy i chrześcijanie".

Konstantyn (306-337) jest postacią wyjątkową, gdyż przyjął chrześcijaństwo jako pierwszy władca rzymski. Fakt niejednokrotnie podważany, nie budzi jednak wątpliwości. Wydarzenie to uważamy słusznie za decydujące w dziejach Imperium, ale też średniowiecznego Zachodu i epoki nowożytnej. Stanowił krok wyjątkowy w historii Rzymu. Państwo było tu od wieków związane z kultem wprowadzonym za sprawą mitycznego króla Numy w VII wieku przed Chrystusem.

Przystając do chrześcijaństwa, Konstantyn zakładał w pewien sposób, że mogłoby ono zastąpić zmęczenie starymi religiami publicznymi i pomóc mu w przywróceniu pryncypatu. Brakowało jednak wśród chrześcijan niezbędnej jedności, co z pewnością bardzo go poruszało. W tym kontekście należy rozumieć unifikacyjne działania władcy i dążność do umocnienia władzy cesarskiej. Były też jaśniejsze strony. Mimo braku jedności system wykazywał niezwykłą witalność, która sprzyjała władzy Konstantyna.

Wydawnictwo Agade, 2009

- czy któryś z kolegów nabył książeczkę i może ją zreferować

[nabializm]

Witajcie,

Dawno nikt nie pisał w tym dziale. Na rynku przez ten czas pojawiło się sporo ciekawych publikacji. Oto co udało mi się wygrzebać i dostać w prezencie.

właśnie czytam:
Wydawnictwo Poznańskie wydało książeczkę Anny Tatarkiewicz - Życie religijne Ostii Antycznej

39 stron Źródeł i proponowanej Literatury, w sumie książka ma 192 str. Spis treści podzielony jest na rozdziały:
1) Uwagi wstępne
2) Architektoniczna przestrzeń sakralna
3) Społeczna przestrzeń sakralna
4) Przestrzeń sakralna w czasie - rytm życia religijnego w Ostii
5) Niewidoczna przestrzeń sakralna. Fenomen krypt. Mitraizm w Ostii.
6) Podsumowanie.
Oczywiście są jeszcze podrozdziały.
W tej chwili jestem w rozdziale 2 i przyznaję, że czyta się to bardzo przyjemnie, dobrze napisana publikacja, przystępny język. W trakcie czytania trafiamy na odnośniki, jest tego sporo, widać że Pani Anna grzebałą w literaturze. Zainteresowałem się Corpus Inscriptionum Latinarum tom XIV, czy ktoś ma dostęp do tego?

Kolejna książka Wydawnictwo Czytelnik Paul Veyne - Początki chrześcijańskiego świata (312-394)

Tłumacz: Ireneusz Kania

Początki chrześcijańskiego świata  to jedna z najnowszych książek Paula Veyne’a (ur. 1930), francuskiego archeologa i historyka, profesora Collège de France, wybitnego specjalisty w zakresie historii starożytnego Rzymu.
IV wiek był okresem przełomowym dla pozycji chrześcijaństwa w cesarstwie rzymskim. Z niewielkiej sekty, prześladowanej jeszcze w pierwszych latach tego stulecia, przekształciło się ono w wyznanie panujące w całym rozległym imperium. Veyne analizuje przyczyny, warunki i przebieg tego procesu od nawrócenia się cesarza Konstantyna Wielkiego na nową wiarę w 312 roku, kiedy mieszkańcy państwa nadal w ogromnej większości wyznawali wierzenia pogańskie, po edykty cesarza Teodozjusza I, zakazujące sprawowania w imperium kultów innych niż ortodoksyjne chrześcijańskie

jeszcze nie czytałem, ale leży już w domu i czeka w kolejce jest to kolejna publikacja interesującego mnie okresu, po książce Pierre Chuvina Ostatni Poganie ta nowa książka będzie na pewno interesującym uzupełnienie, wglądem do epoki.

Ponawiam pytanie czy ktoś czytał Bertrand Lançon - Konstantyn? Nie mogę tego nigdzie dostać...

[rara_avis]

A ja polecam coś z nowszych czasów.
"Władysław Grabski polityk, maż stanu, reformator" autor Wojciech Morawski, 2004 rok, wydawnictwo NBP. 36 stron bardzo ciekawego opisu, nie tylko reformy. link do publikacji http://www.nbp.pl/publikacje/historia/grabski_ksiazka.pdf

Oraz "Rzut oka na dzieje polskiej bankowosci centralnej" wydane również przez NBP http://www.nbp.pl/publikacje/historia/rzut.pdf

[Wrocek]

Właśnie czytam Kazimierza Orzechowskiego "Historię ustroju Śląska 1202-1740" (Wrocław 2005, Acta Universitatis Wratislaviensis No 2806). Znajduje się tu m.in. dużo materiałów nt. skarbowości oraz urzędów odpowiedzialnych za egzekwowanie świadczeń publiczno-prawnych, np. wszelkich danin, ceł i podatków.
Gorąco POLECAM ! ! !

Pozdrawiam
Wrocek
TPZN 033  V-ce Prezes

[Mikołaj]

Coraz bardziej pociąga mnie średniowieczny Śląsk, koniecznie przeczytam, tylko kiedy?

[nabializm]

Jeśli mowa o śląsku polecam publikację z wyd. DiG "Śląski mecenat artystyczny na Śląsku u schyłku średniowiecza"

Przygotował Bogusław Czechowicz więcej: http://www.dig.com.pl/index.php?s=karta&id=233

Polecam zainteresować się tym autorem, wydana została jeszcze książka "Między katedrą a ratuszem. Polityczne uwarunkowania sztuki Wrocławia u schyłku średniowiecza" więcej: http://www.dig.com.pl/index.php?s=karta&id=572

oraz Visus Silesiae - Treści funkcje ideowe kartografii śląska XVI-XVIII wieku

Przygotowana przez B. Czechowicza publikacja „Visus Silesiae” należy do niezbyt licznych w piśmiennictwie europejskim, a bardzo rzadkich na gruncie polskim prac, w których zabytki kartografii analizowane są przez historyka sztuki. Tymczasem dawne mapy często były nie tylko kartograficznym odwzorowaniem obszaru, jaki obejmowały, lecz – ze względu na zasób środków wizualnych w nich zawartych – stanowiły także swego rodzaju obrazy, zazwyczaj najbliższe pod względem formalnym przedstawieniom pejzażowym. Jako zjawiska plastyczne mogą więc być analizowane metodami wypracowanymi w badaniach nad sztuką i kulturą artystyczną, z uwzględnieniem specyfiki okresu, w którym powstawały.
dr hab. Katarzyna Zalewska-Lorkiewicz
prof. Uniwersytetu Warszawskiego

Nie posiadam a myślę, że warto się zainteresować w przyszłości a jak ktoś ma fundusze niech zaopatrzy się w "Zabytki sztuki w Polsce. Śląsk"

Red. Sławomir Brzezicki, Christine Nielsen, Grzegorz Grajewski, Dietmar Popp
Pierwszy tom polsko-niemieckiej serii wydawniczej. W zwięzłej formie przedstawia w części historycznej złożone dzieje regionu oraz historię architektury i sztuki od X do XX wieku, a w części katalogowej wybrane pamiątki przeszłości regionu — ponad 1200 miejscowości z obszaru dorzecza górnej i środkowej Odry, od Gór Izerskich przez Sudety po Beskid Śląski i około 2500 obiektów architektury i budownictwa z bogatym wystrojem i wyposażeniem.
Jednocześnie ukazało się bliźniacze wydanie niemieckie Dehio-Handbuch der Kunstdenkmäler in Polen. Schlesien.
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków, wyd. I, Warszawa 2006
ss. 1194 + 35 nlb, format A5

więcej: http://www.dig.com.pl/index.php?s=karta&id=457

[Mikołaj]

Zaskakujesz mnie Macku, na każdy temat, jak z kapelusza wyciągasz niezwykle interesujące książki.
Podziwiam.