Aktualności: Już wkrótce, ósmego kwietnia, wybory do Triumwiratu TPZN!

  • 29 Marca 2024, 08:17:43

Zaloguj się podając nazwę użytkownika, hasło i długość sesji

Autor Wątek: skrby  (Przeczytany 4427 razy)

0 użytkowników i 1 Gość przegląda ten wątek.

petroniusz15

  • Członkowie TPZN
  • Gaduła
  • *
  • Wiadomości: 2 101
  • tam dom twój gdzie serce twoje
skrby
« dnia: 03 Stycznia 2011, 14:55:36 »
Znajdź skarb, ale nie zabytkowy
2010-12-23 12:42
przerysowane z WP
Każdy kto znajdzie skarb otrzyma połowę jego wartości; drugą połowę dostanie właściciel nieruchomości, na której skarb znaleziono - to nowe rozwiązania prawne, zawarte w projekcie ustawy o rzeczach znalezionych, informuje "Rzeczpospolita".
Jeśli znalezisko zostanie zakwalifikowane jako zabytek (ma znaczną wartość naukową lub artystyczną), przejdzie na własność państwa. Znalazca otrzyma wówczas nagrodę nie przekraczającą 30 średnich pensji, czyli obecnie ok. 100 tys. zł.

A co to jest skarb? - to rzecz o znacznej wartości, znaleziona w okolicznościach wskazujących, że poszukiwanie właściciela byłoby bezcelowe.

DI,Rz
no i mamy nowe prawo  ;)
pomorze średniowieczne z krzyżactwem , polska królewska , prl obiegowe, IIrp obiegowe
członek TPZN nr 52

Piotr-p40

  • Członkowie TPZN
  • Stały bywalec
  • *
  • Wiadomości: 683
Odp: skrby
« Odpowiedź #1 dnia: 03 Stycznia 2011, 16:37:56 »
No w końcu coś się w tej kwestii rusza - oby tylko ,,przeszło" w tej formie  :)

Tajniak

  • Stały bywalec
  • ***
  • Wiadomości: 208
Odp: skrby
« Odpowiedź #2 dnia: 03 Stycznia 2011, 22:34:15 »
Są zapisane gdzieś jakieś dokładniejsze przepisy? I czy to już weszło w życie?

marmota18

  • Członkowie TPZN
  • Stały bywalec
  • *
  • Wiadomości: 181
  • TPZN - nr 54
Odp: skrby
« Odpowiedź #3 dnia: 03 Stycznia 2011, 23:52:39 »
Ustawa
z dnia………………
o rzeczach znalezionych oraz zmianie niektórych innych ustaw )


Rozdział 1.
Obowiązki znalazcy rzeczy

Art. 1. Kto znalazł rzecz zgubioną lub ją przechowuje oraz zna osobę uprawnioną do odbioru rzeczy, powinien ją niezwłocznie zawiadomić o znalezieniu i wezwać do odbioru.

Art. 2. 1. Jeżeli znalazca nie wie, kto jest uprawniony do odbioru rzeczy, albo jeżeli nie zna miejsca pobytu tej osoby, powinien niezwłocznie zawiadomić o znalezieniu rzeczy właściwego starostę.
2. Kto znalazł rzecz w cudzym pomieszczeniu powinien zawiadomić o tym niezwłocznie osobę zajmującą pomieszczenie. Osoba ta powinna o znalezieniu rzeczy niezwłocznie zawiadomić osobę uprawnioną do jej odbioru, a jeżeli nie zna miejsca pobytu tej osoby, powinna niezwłocznie zawiadomić o znalezieniu właściwego starostę.

Art. 3. Przepisy o rzeczach znalezionych stosuje się odpowiednio do rzeczy porzuconych bez zamiaru wyzbycia się własności, jak również do zwierząt, które zabłąkały się lub uciekły.

Art. 4. 1. Jeżeli znaleziono pieniądze, papiery wartościowe, kosztowności lub rzeczy mające wartość historyczną, naukową lub artystyczną a osoba uprawniona do odbioru nie jest znana lub nie jest znane jej miejsce pobytu, znalazca powinien oddać znalezioną rzecz niezwłocznie właściwemu staroście, chyba że wartość rzeczy nie przekracza 50 złotych.
2. Jeżeli znaleziono rzecz, której cechy zewnętrzne lub umieszczone na niej znaki szczególne wskazują, że stanowi ona sprzęt lub ekwipunek wojskowy, oraz w razie znalezienia dokumentu wojskowego, a w szczególności legitymacji, książeczki lub zaświadczenia wojskowego, karty powołania albo mapy wojskowej, znalazca powinien oddać znalezioną rzecz niezwłocznie właściwemu staroście.
3. Inną rzecz znalezioną znalazca może oddać właściwemu staroście, chyba że rzecz nie przedstawia wartości majątkowej, historycznej, naukowej, lub artystycznej.

Art. 5. W razie znalezienia rzeczy w budynku publicznym, w innym budynku lub pomieszczeniu otwartym dla publiczności albo w środku transportu publicznego znalazca powinien oddać rzecz właściwemu zarządcy, który po upływie 3 dni przekaże rzecz właściwemu staroście, chyba że w tym terminie zgłosi się osoba uprawniona do odbioru rzeczy.

Art. 6. Jeżeli znaleziono rzecz, której posiadanie wymaga szczególnego zezwolenia organów państwowych, jak broń, amunicja, materiały wybuchowe oraz w razie znalezienia tymczasowego zaświadczenia tożsamości i dokumentu podróży znalazca lub zarządca powinien niezwłocznie oddać znalezioną rzecz najbliższej jednostce Policji, a jeżeli oddanie rzeczy wiązałoby się z zagrożeniem życia lub zdrowia - zawiadomić o miejscu, w którym rzecz się znajduje.

Art. 7. Jeżeli przechowanie lub oddanie przez znalazcę jest niemożliwe albo połączone z niebezpieczeństwem pogorszenia się rzeczy, trudnościami lub znacznymi kosztami, znalazca może ograniczyć się do wskazania uprawnionemu do odbioru rzeczy lub właściwemu staroście lub zarządcy, miejsca, w którym rzecz się znajduje.

Art. 8. Przechowanie jest nieodpłatne i stosuje się do niego odpowiednio przepisy o przechowaniu. Poniesione przez przechowującego koszty przechowywania lub sprzedaży rzeczy oraz utrzymania jej w należytym stanie, a także koszty zawiadomień i ogłoszeń, obciążają osobę uprawnioną do odbioru do wysokości wartości rzeczy w dniu odbioru. Przechowującemu przysługuje prawo zatrzymania zgodnie z art. 461 § 1 Kodeksu cywilnego.

Art. 9. Przepisów ustawy nie stosuje się do zabytków archeologicznych, o których mowa w ustawie z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. Nr 162, poz. 1568) do których znajdują zastosowanie przepisy ustawy o ochronie zabytków.

Rozdział 2.
Przyjmowanie, przechowywanie rzeczy znalezionych oraz sposób poszukiwania osób uprawnionych do odbioru

Art. 10. Odbieranie zawiadomień o znalezieniu rzeczy zgubionych, ich przechowywanie oraz poszukiwanie osób uprawnionych do ich odbioru należy do kompetencji starosty właściwego ze względu na miejsce zamieszkania znalazcy lub miejsce znalezienia rzeczy, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.

Art. 11. Organ uprawniony do przechowywania rzeczy nie może odmówić odebrania rzeczy znalezionej, chyba że rzecz nie przedstawia wartości majątkowej, naukowej, historycznej lub artystycznej.

Art. 12. 1. Odebranie zawiadomienia o znalezieniu oraz przyjęcie rzeczy przez starostę powinno być stwierdzone w sporządzonym przez niego protokole, który stanowi podstawę wydania znalazcy poświadczenia przyjęcia zawiadomienia o znalezieniu oraz przyjęciu rzeczy. Protokół i poświadczenie sporządza się także w przypadku wskazania przez znalazcę miejsca, w którym rzecz znaleziona się znajduje.
2. W poświadczeniu, o którym mowa w ust. 1, należy wskazać imię, nazwisko i adres znalazcy oraz dokładnie określić znalezioną rzecz, czas i miejsce znalezienia. Jeżeli znalazca żąda znaleźnego, należy uczynić o tym wzmiankę w poświadczeniu. Starosta obowiązany jest pouczyć znalazcę o prawie do żądania znaleźnego oraz o zasadach nabycia własności w razie bezskutecznego upływu terminu odbioru rzeczy przez osobę uprawnioną.
3. Odpis poświadczenia wraz z protokołem pozostają w aktach sprawy. Złożenie zawiadomienia, zgłoszenie żądania znaleźnego a także nabycie własności w razie bezskutecznego upływu terminu odbioru rzeczy przez osobę uprawnioną, znalazca potwierdza w protokole własnoręcznym podpisem.

Art. 13. Jeżeli organem właściwym do przechowania rzeczy ze względu na jej szczególne właściwości jest inny organ, starosta powinien przekazać rzecz temu organowi.

Art. 14.  Starosta lub inny organ przechowujący umieszcza w swej siedzibie na widocznym miejscu tablicę informującą o godzinach urzędowania komórki organizacyjnej, powołanej do przyjmowania i przechowywania rzeczy znalezionych oraz udzielać wyjaśnień osobom zgłaszającym istnienie ich praw.

Art. 15.  1. Jeżeli wartość rzeczy przekracza 50 złotych a brak jest możliwości doręczenia osobie uprawnionej wezwania do odbioru tej rzeczy lub osoba ta jest nieznana, starosta jest obowiązany dokonać wezwania poprzez jego wywieszenie na tablicy informacyjnej w swojej siedzibie na okres dwóch lat licząc od dnia znalezienia rzeczy. Jeżeli szacunkowa wartość rzeczy znalezionej przekracza kwotę 5.000 złotych, starosta zamieszcza również ogłoszenie w dzienniku lokalnym lub ogólnopolskim, a także w Biuletynie Informacji Publicznej.
2. Jeżeli osoba uprawniona do odbioru rzeczy i jej miejsce zamieszkania zostaną ustalone, starosta  wezwie niezwłocznie tę osobę do odbioru rzeczy pod rygorem skutków przewidzianych w art. 186 Kodeksu cywilnego.
3. W przypadku gdy miejsce zamieszkania lub siedziba osoby uprawnionej do odbioru rzeczy nie są znane, starosta  występuje do organu prowadzącego właściwą ewidencję, rejestr lub zbiór danych o udzielenie informacji umożliwiających ustalenie tego miejsca.

Art. 16. Rzeczy oddane organowi przechowującemu należy przechowywać w pomieszczeniu zamkniętym do tego przeznaczonym, w warunkach zapewniających ich bezpieczeństwo i trwałość. Rzeczy, co do której zachodzi niebezpieczeństwo pogorszenia, w szczególności szybkiego zepsucia lub znacznego obniżenia wartości, należy w miarę możliwości przechowywać do czasu sprzedaży licytacyjnej zarządzonej przez sąd lub z wolnej ręki w warunkach pozwalających na zachowanie ich w należytym stanie.

Art. 17. 1. Jeżeli przechowanie przez starostę rzeczy mającej cenę rynkową byłoby związane z kosztami niewspółmiernie wysokimi w stosunku do jej wartości lub nadmiernymi trudnościami albo powodowałoby znaczne obniżenie jej wartości, starosta powinien sprzedać rzecz z wolnej ręki po tej cenie, jeżeli zaś rzecz nie ma ceny rynkowej - wystąpić do sądu o zarządzenie sprzedaży rzeczy.
2. Wniosek o zarządzenie przez sąd sprzedaży rzeczy rozpoznaje sąd rejonowy właściwy ze względu na miejsce przechowywania rzeczy, stosując odpowiednio przepisy ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. Nr 43, poz. 296, z późn. zm.) o postępowaniu nieprocesowym.
3. Sprzedaż rzeczy w drodze publicznej licytacji odbywa się według przepisów ustawy, o której mowa w ust. 2, o egzekucji z ruchomości.
4.. Jeżeli osoba uprawniona do odbioru rzeczy jest znana i znane jest jej miejsca pobytu starosta powinien zawiadomić tę osobę o planowanej sprzedaży najpóźniej na dwa tygodnie przed jej dokonaniem.
5. Rzecz ulegająca łatwemu zepsuciu powinna być niezwłocznie sprzedana z wolnej ręki.
Art. 18. 1. Starosta zawiadamia osobę uprawnioną do odbioru rzeczy o kosztach przechowywania lub sprzedaży rzeczy oraz jej utrzymania w należytym stanie, a także o kosztach poszukiwania osoby uprawnionej do odbioru rzeczy.
2. Starosta lub inny organ przechowujący wydaje rzecz osobie uprawnionej do odbioru po uiszczeniu przez nią kosztów, o których mowa w ust. 1. Rzecz nie może być wydana przed uiszczeniem tych kosztów.
3. O wydaniu rzeczy osobie uprawnionej oraz o jej adresie starosta niezwłocznie zawiadamia znalazcę, który zażądał znaleźnego. Zawiadomienie wysyła się na adres wskazany w wydanym znalazcy poświadczeniu.
4. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku, gdy rzecz znaleziona stała się własnością znalazcy.
5. Starosta stwierdza nabycie własności rzeczy przez znalazcę lub przez Skarb Państwa, jeżeli zachodzą do tego podstawy według przepisów kodeksu cywilnego.

Art. 19. Jeżeli rzecz nie została w terminie odebrana przez osobę uprawnioną, a w razie niemożności wezwania – w ciągu dwóch lat od znalezienia, starosta zawiadomi o tym znalazcę oraz wezwie go do odbioru rzeczy w dodatkowym terminie, nie krótszym jednak niż dwa tygodnie, z pouczeniem, że w razie nieodebrania rzeczy w terminie jej właścicielem stanie się Skarb Państwa. Przepisu tego nie stosuje się do zabytków.

Art. 20. 1. W razie znalezienia rzeczy, której cechy zewnętrzne lub umieszczone na niej znaki szczególne wskazują, że stanowi ona sprzęt lub ekwipunek wojskowy, oraz w razie znalezienia dokumentu wojskowego, a w szczególności legitymacji, książeczki lub zaświadczenia wojskowego, karty powołania albo mapy wojskowej, starosta powinien niezwłocznie oddać znalezioną rzecz lub dokument najbliższemu organowi żandarmerii wojskowej.
2. Do znalezionych rzeczy określonych w art. 6 stosuje się odpowiednio przepisy ustawy w sprawach nieunormowanych przepisami szczególnymi. Wydanie rzeczy, której posiadanie wymaga zezwolenia organu państwowego, może nastąpić dopiero po przedłożeniu przez osobę uprawnioną ważnego zezwolenia.

Art. 21. Znalazca przechowujący rzecz, który uczynił zadość swoim obowiązkom, może żądać znaleźnego w wysokości jednej dziesiątej wartości rzeczy, jeżeli zgłosił swe roszczenie najpóźniej w chwili wydania rzeczy osobie uprawnionej do odbioru.
§ 2. Jeżeli rzecz zostaje oddana na przechowanie, znalazca może zastrzec wobec przechowującego, że będzie żądał znaleźnego. W takim przypadku przechowujący obowiązany jest zawiadomić znalazcę o wydaniu rzeczy osobie uprawnionej do odbioru rzeczy oraz o jej adresie a znalazca może zgłosić żądanie znaleźnego w terminie miesiąca od zawiadomienia go o wydaniu rzeczy. Przechowujący powinien poinformować o tym osobę uprawnioną do odbioru rzeczy.

Rozdział 3.
Sposób przechowywania pieniędzy, papierów wartościowych i kosztowności

Art. 22. 1. W razie znalezienia pieniędzy należy sporządzić ich opis przez wymienienie liczby i rodzaju banknotów oraz monet, a także ich waluty i nominałów. Po dokonaniu opisu należy wpłacić znalezione pieniądze na rachunek bankowy sum depozytowych.
2. W razie znalezienia papierów wartościowych należy sporządzić ich opis przez wymienienie liczby i rodzaju dokumentów ze wskazaniem ich wartości, numeru serii lub innego właściwego oznaczenia, emitenta (wystawcy) dokument oraz osobę uprawnioną według jego treści. Papiery wartościowe należy przechowywać zabezpieczone w kasie pancernej, w skrytce sejfowej lub niezwłocznie oddać na przechowanie bankowi.
3. O znalezieniu papieru wartościowego lub innego dokumentu, którego posiadanie legitymuje do świadczenia, należy niezwłocznie zawiadomić emitenta (wystawcę), podając dokładne oznaczenie dokumentu.

Art. 23. W razie znalezienia złota, platyny, srebra (w tym monet), wyrobów użytkowych ze złota, platyny lub srebra, kamieni szlachetnych, pereł, należy sporządzić ich szczegółowy opis. Po jego sporządzeniu przedmioty takie należy przechowywać zabezpieczone w kasie pancernej, w skrytce sejfowej lub niezwłocznie oddać na przechowanie bankowi.

Rozdział 4.
Zmiany w ustawach obowiązujących

Rozdział 5.
Przepis końcowy

Art. 27. Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia.


Nic jeszcze nie weszło w życie. Na razie to tylko projekt. Obecnie te kwestie reguluje KC.
TPZN - nr 54

 

R E K L A M A
aukcja monet