Nie jestem ekspertem od tego okresu ale po przeczytaniu wątku zaczęło kołatać mi po głowie, że coś, gdzieś, kiedyś na ten temat czytałem. Po krótkich poszukiwaniach na numi-półce wpadł mi w ręce artykuł Pana Adama Musiałowskiego - Skarbowość zakonu Najświętszej Marii Panny (Pieniądz i banki - wspólnota dziejów, Supraśl 5-7. IX 2002, Warszawa 2002). I tutaj czytamy: W ramach regaliów nadanych przez cesarza Fryderyka II wielkiemu mistrzowi w 1226 r. bullą w Rimini znalazły się uprawnienia skarbowe: m.in. mennicze. Dalej mamy informację, że w Przywileju Chełmińskim z 1232 r. Krzyżacy zastrzegli sobie wyłączność obiegu monety miejscowej. Dalej zerknąłem do pracy profesora Paszkiewicza (Brakteaty - pieniądz średniowiecznych Prus, Wrocław 2009) gdzie możemy na stronach 29-33 przeczytać, że wybijanie monety przez zakon nie było sprawą oczywistą. Na przykład Templariuszom nie udało się to nigdy, a Joannitom dopiero po zajęciu Rodos.
Podstawą prawną mennictwa Krzyżaków jest bulla z Rimini z 1226, którą jednak Tomasz Jasiński datuje na okres pomiędzy majem a sierpniem 1235 (więcej: Złota bulla Fryderyka II dla Zakonu Krzyżackiego z roku rzekomo 1226, Roczniki Historyczne t. 60, 1994, s. 107-154). Czyli prawo mennicze zostałoby przekazane rzeczywiście w Przywileju Chełmińskim.
Tutaj moja numi-półka się kończy jeśli chodzi o prace poświęcone Krzyżakom.
Profesor Paszkiewicz nie wspomina w swojej książce o ewentualnym biciu monety w Siedmiogrodzie, zresztą próbować uniezależnić się od Andrzeja II Krzyżacy zaczęli w 1224 r., a wygnani zostali w 1225 r. więc czasu mieliby mało. Natomiast jako, że - jak pisałem wcześniej - nie jestem ekspertem w tej dziedzinie proszę nie traktować mojej opinii jako wiążącej.