Konstantynopol stolica wschodnia Rzymu założona przez Konstantyna stopniowo została opanowana przez żywioł Grecki i od VII wieku zaczyna się to objawiać na monetach i tytulaturach. Zamiast łaciny zaczyna się używać greki ( chociaż w rzymskich monetach prowincjonalnych greka była używana standardowo).
Koine stopniowo ewoluował i większość ludności posługiwała się odmianą języka greckiego zwanego bizantyjskim, lub średniogreckim, natomiast elity posługiwały się językiem greckim zbliżonym do klasycznego.
Średnogrecki miał wiele wtrąceń z łaciny i powodowało to wiele zamieszania. ( Języki ewoluują obecnie np. francuski , niemiecki - zmiany w orografii: umlauty, szarfe s itd. po prostu języki żyją i się zmieniają) to samo dotyczyło języka greckiego używanego w Bizancjum- zmieniał się.
...Istotną rolę odgrywają przy tym utarte skróty formuł religijnych, np. IC XC ( Jezus Chrystus) wprowadzając literę "X" w znaczeniu "chi" nie zaś "X" oraz "C" w znaczeniu "s" nie "c". W XI w. liczba takich wtrętów greckich jest już bardzo duża, pismo zaś staje się mało czytelne. trzeba przyznać, że do XI w. czytelność napisów była dość duża, choć oczywiście zdarzały się w pewnych okresach( np. VII w.) , w poszczególnych emisjach, czy w ramach specyfiki lokalnej mennicy- przykłady poważniejszego obniżenia czytelności legend. Ta czytelność pozostaje niewątpliwie w związku ze stosowaniem obcego Bizantyńczykom alfabetu. Wprowadzenie w XI w. alfabetu greckiego zmienia sytuację. ... Tekst napisów może czasem wzbudzać zaskoczenie u osób znająch język łaciński i grecki w formie klasycznej. Legendy, choć znajdowały się na zabytku o charakterze w dużej mierze oficjalnym, wykazują cechy języka o ortografii niezupełnie regularne, a wynikające stąd, iż ówczesny język mówiony odbiegał od od wzorów klasycznych. .... ( Mennictwo Bizantyńskie Maciej Salamon str. 50 )