Wprost przeciwnie, srebro jest jednym z najbardziej plastycznych i kowalnych metali. Srebro w stanie ciekłym łatwo wiąże tlen co ogromnie utrudnia odlewanie, gdyż jak krzepnie oddaje go z powrotem. Co powoduje powstanie słynnych pęcherzyków.
Dobrze, ale w czasie obróbki cieplnej.
Z tego co kojarzę to głównym składnikiem stopów srebra jest miedź, która tworzy ze srebrem stałe roztwory graniczne. Trzeba pamiętać, że wzajemna rozpuszczalność metali maleje w miarę spadku temperatury. Z tego wynika, że można ulepszać stopy srebra z miedzią np. wyżarzanie min. 750°C.
Większa zawartość miedzi podnosi właściwości wytrzymałościowe stopu, lecz nadaje brzydkie żółte zabarwienie. W celu usunięcia też żółtej barwy, wyroby ze stopów o niższej zawartości srebra poddaje się wytrawianiu w kwasie siarkowym (tzw. bieleniu). Powoduje to usunięcie z powierzchni atomów miedzi, na skutek czego przedmiot uzyskuje mocno srebrzystą barwę.
Co powoduje kruchość stopów srebra – szkodliwe domieszki takie jak: siarka, arsen i bizmut, gdyż nie rozpuszczają się w srebrze i czynią stop kruchym.
Nie można też wykluczyć rodu, antymonu, których charakterystyczną cechą jest kruchość.
Co do pęcherzyków.
Srebro w stanie ciekłym pochłania bardzo dużo tlenu (100 g srebra wchłania przeszło 200 cm3 tlenu). Podczas krzepnięcia wydziela go z powrotem. Uniemożliwia to wykonywanie
odlewów z czystego srebra, gdyż na powierzchni tworzą się tzw. pęcherzyki po uchodzącym tlenie.
Dla tego stosuję się miedz, która stopiona ze srebrem odciąga z niego tlen, tworząc tlenek miedzi, którego powstaje tym więcej, im dłużej trwa proces topnienia. Gdy proces stapiania odbywa się zbyt długo, powstaje znaczna ilość tlenku miedzi, która może powodować kruchość struktury materiału.
Jak to wygląda – na skutek zbyt długiego stapiania, wewnątrz stopu powstają pustki wypełnione tlenem lub wydziela się tlenek miedziowy w postaci np. siatki. Przy walcowaniu powstają w miejscach tych pustek wzdymki (nierówności blachy przy walcowaniu).
Aby uniknąć wymienionych powyżej szkodliwych skutków, topienie musi trwać możliwie krótko i odbywać się pod pokrywą z węgla drzewnego. Stop przed odlaniem powinien być odtleniony, np. fosforkiem miedzi, brązem manganowym lub brązem krzemowym.
Co do odlewu, to po przełamaniu monety "doszliśmy" do wniosku, że moneta została wykonana techniką kombinowaną. Moim zdaniem główną przyczyną kruchości monety jest źle dobrany stop metali i niewłaściwy proces produkcji.
Jaki to był proces, poczekajmy na dalsze badania.
Jeszce odniosę się do tej kruchości, delikatności srebra wysokiej próby. Proszę sobie zamówić u złotnika np. widelec próby 960. Zobaczymy ile się kolega nim nacieszy. Połamie się na pierwszym zębie.
Próba max. 925.
Rod, złoto czy pallad występują razem w rudzie ze srebrem.
Bardzo proszę o podanie źródła informacji.