subaeratus Aleksandra Macedońskiego

[Tomanek]

Grecja daleko leży od głównego nurtu moich numizmatycznych zainteresowań, ale czasem dryfuję i w tę stronę.

Tym razem skusiła mnie tetradrachma Aleksandra III w wydaniu fałszerstwa z epoki.

Krążek jest o tyle interesujący, co rzadki w wersji subaeratusa. Co ciekawe, nosi na sobie znamiona poddania go próbie autentyczności (głębokie nacięcie rantu), które odsłoniło rdzeń. Naprzeciwległe zbicie monety na rantach każe sugerować, że po wykryciu fałszerstwa, moneta została celowo uderzona, deformując krążek, co mogło mieć na celu wycofanie z obiegu. Odsłonięte jądro raczej nie wygląda na miedziane i nosi znamiona sporej zawartości żelaza.

oś 8 h; średnica 22,7 - 26,3 mm;  waga 12,55 g

Jeśli dobrze zidentyfikowałem pierwowzór, to może być to okaz z Side, datowany na lata 325-320 p.n.e.;  Price 2949

Może ktoś potwierdzić moją identyfikację, gdyż ja kompletnie nie mam do tego literatury i atrybucję ustalałem za pomocą stron w necie.

[Hermogenes]

XAIPE Tomku,

gratuluję ciekawego subaerata! Twoja atrybucja wydaje się poprawna - styl pasuje do Side, niestety legenda z boku jest niedobita, a na dole ucięta, ale da się ją przy odrobinie wyobraźni zrekonstruować do postaci: AΛEΞANΔPOY z prawej i BAΣIΛEΩΣ, więc typowej dla okresu krótko przed oraz już po śmierci Aleksandra III. Price 2949 ma wprawdzie oznaczenie mennicze ΔI pod tronem, a na Twoim przypomina ΔM, ale wobec odkształceń rewersu być może mamy tu do czynienia z efektem wspomnianego przez Ciebie uderzenia.

Pozdrawiam serdecznie

B.

[Tomanek]

Dziękuję Bartku za potwierdzenie identyfikacji tego krążka

Teraz pewnie będzie mnie kusiło aby zapolować na drachmę w podobnym wydaniu

[Tomanek]

Jeszcze jedno małe sprostowanie.

Wcześniej pisałem, że rdzeń tego subaeratusa może mieć sporą zawartość żelaza. Przeprowadziłem mały test za pomocą magnesu neodymowego, charakteryzującego się bardzo silnym strumieniem pola. Przyciąganie jest minimalne, więc żelaza jest tyle co na lekarstwo.

[cancan]

Nikiel też jest magnetyczny.

[Hermogenes]

XAIPETE!

Ponieważ, jak wykazał Tomek, rozpoczynając niegdyś ten wątek, tetradrachmy subaeratae Aleksandra III Wielkiego zdarzały się i to zapewne dość często, były również sprawdzane, częściowo poprzez zauważalne nacinanie, analogiczne do tego znanego we wcześniejszym stuleciu głównie z tetradrachm Aten, tzw. "sówek". O ile jednak nacinanie "sówek" było niemal powszechne, potraktowane w ten sposób tetradrachmy Aleksandra spotyka się już rzadziej, toteż mimo mi zaprezentować monetę z Arados w Fenicji, datowaną na ok. 328-320 p.n.e. (Price 3332, SNG Cop. 802 -waga: 17, 18 g, śr. 27 mm), która nie dość, że takowe nacięcie posiada, to jeszcze widać wyraźnie, że narzędzie, którym nacinano monetę było podgrzewane (w tym przypadku chyba nieco zbyt mocno).

Pozdrawiam serdecznie   

[Tomanek]

Bardzo ciekawy okaz!

Nie spotkałem się wcześniej z tego typu ewidentnym śladem po sprawdzaniu monety metodą nacinania na gorąco.

W tym temacie niestety poległem ostatnio w boju o platerowaną tetradrachmę ateńską. Przyjdzie mi jeszcze długo
zastawiać sidła na tego zwierza.

Mogę za to pochwalić się sukcesem w boju o celtyckiego subaeratusa w wersji na żółto. Przesyłka z Francji jeszcze nie dotarła,
więc mogę jedynie zaprezentować zdjęcie aukcyjne. Martwi mnie identyfikacja tego ukazu, gdyż moja wiedza na temat mennictwa
celtyckiego jest bardzo skromna, a sam temat pełen pułapek. Będę się zapewne mocno skrobał po łysinie kiedy monetka dotrze.

[Tomanek]

Powyższego Celta powinienem właściwie zamieścić w zainicjowanym wątku o celtyckich naśladownictwach, ale stało się.
Jednak aby pozostać w temacie srebrnych krążków Aleksandra Wielkiego, pokażę teraz inny nabytek.

Naśladownictwo celtyckie (?), lub geto-dackie (?) drachmy Aleksandra Wielkiego. Lekko wklęsły, miseczkowaty kształt krążka,
każe jednak myśleć o celtyckim warsztacie.


Styl ewidentnie zbarbaryzowany i znaki naśladujące litery powoduję, że nie udało mi się jeszcze i być może wcale nie uda zidentyfikować
drachmy z konkretnej mennica, która mogła być pierwowzorem dla tego naśladowczego okazu.

oś 11 h;  średnica 19,4-19,6 mm;  waga 3,52 g